ابوالفضل فرهانی اهل قم است، او ۶۵ سال سن دارد و از سال ۱۳۵۹ وارد صنعت کفش شده است. البته سالهای بسیاری در خدمت پدر بوده است. مدرک تحصیلی دپیلماش را در قم میگیرد و برای فوقدیپلم راهی تهران میشود. بعد از انقلاب که به انقلاب فرهنگی برمیخورد، وارد کار تولیدی میشود. او به مدت ۲۷ سال ریاست هیأت مدیره انجمن صنفی صنایع کفش ماشینی استان قم را بر عهده داشته است.
ابوالفضل فرهانی در گفتوگو با مجله اخبار صنعت چرم و کفش درباره کار پدرش میگوید، پدر زمانی که ما کوچک بودیم، در بازار کفاشان قم، ارسیدوزی میکرد. در آن زمان به کفش ارسی میگفتند. پدر تولیدکننده کفش بود و تولیدات خود را در بازار تهران به فروش میرساند. بنابراین من از کودکی با این صنعت آشنا بودم. ما ۹ فرزند بودیم که تنها من و برادرم وارد حوزه کفش شدیم، برادرم در زمینه مواد اولیه کار میکرد که هماکنون به رحمت خدا رفته است. پدر دوست داشت، من وارد کار اداری شوم، اما من دوست داشتم، وارد کار تولید شوم، از اینرو مسیر پدر را ادامه دادم و از سال ۱۳۵۹ وارد کار تولید کفش شدم. کارم را با فروشندگی کفش روبهروی حرم حضرت معصومه آغاز کردم. پس از مدتی وارد کار تولید کفش شدم که البته هم فروشندگی و بنکداری و هم تولید کفش میکردم. سپس وارد بازار صادرات شدم و حدود پنج تا شش سال واحد نمونه صادرات استان قم بودم.
کفش قم چگونه صاحب انجمن شد؟
این فعال صنعت حوزه کفش درباره کارهای تشکلاتی در این صنعت نیز عنوان میکند: حدود 27 سال پیش مشکلات بسیاری در صنعت کفش استان قم وجود داشت. ۷۰ تا ۸۰ واحد کفش بیشتر در استان قم نبود و بزرگان بسیاری در این صنعت فعالیت میکردند که در مقابل این بزرگان، چندان حرفی برای گفتن نداشتیم. با چند نفر از بزرگان صنعت جلسهای گذاشتیم که برای صنعت تشکلی راهاندازی کنیم. در آن زمان اتحادیه کفاشان در قم تعطیل شده بود. از اینرو تصمیم گرفتیم که انجمن صنفی زیر نظر وزارت کار راهاندازی کنیم و نخستین انجمن صنفی را در قم راهاندازی کردیم. در آن جلسه هیاتمدیره انتخاب شد و اکثریت به جوانها رای دادند و من نیز مسئولیت خدمتگذاری به این صنعت را پیدا کردم. بعدها نیز وارد اتاق بازرگانی و خانه صنعت و معدن شدیم. نخستین تشکلی که وارد اتاق بازرگانی قم شد، انجمن کفش بود.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا به سمت تشکل و کارگروهی پیش رفتید، میگوید: نگاه من، پیشرفت دوستانی بود که در این صنعت فعال بودند. در آن زمان، صنعت کفش را با توجه به آلایندگی آن به عنوان یک صنعت مزاحم میشناختند. در قم صنعت فرش دستباف نیز داریم که در زمینه صادرات برای خود ارج و قربی دارد و برای من ناخوشایند بود که صنعت کفش، یک صنعت مزاحم نامیده شود. از زمانی که صنعت کفش جزو صادرکنندگان شد، صدا و سیمای ایران اعلام کرد که صنعت کفش قم جزو صادرکنندگان است و صنعت کفش قم جزو صنایع ارزآور بهشمار میرود و بزرگترین اشتغال را به خود اختصاص داده است. آن روز برای من بهترین روز زندگیام بود. اگر استان قم در زمینه کفش حرف اول را در کشور میزند، به این دلیل است که یک تیم روی آن کار میکند. در این استان زنجیره تولید کفش از موادسازی، قالبسازی تا تولید در این استان فعال است. در استان قم همه تولیدکنندگان، باکیفیت روی تولید کفش و طراحی و مدل کار میکنند.
انتخابات هیاتمدیره دوستانه است
فرهانی در ادامه میگوید: انتخابات هیاتمدیره بسیار دوستانه انجام میگرفت و رئیس بودن برای من تعریف نداشت و ما با دوستان همه دور یک میز مینشستیم و اگر کسی وارد میشد، متوجه نمیشد که رئیس جلسه چه کسی است. در انجمن تصمیمگیرنده یک نفر نبود، پنج نفر تصمیم میگرفتند و یک نفر آن را اجرا میکرد. موضوع مهم دیگر، تجلیل از پیشکسوتان بود، ما در روز مجمع انجمن یا در روز صنعت و معدن، از بزرگان و پیشکسوتان این صنعت تقدیر و تشکر میکردیم.
راهاندازی نمایشگاه قم
فرهانی در پاسخ به این پرسش که چگونه نمایشگاه قم را راهاندازی کردید، میگوید: در استان قم زمانی که به سمت صادرات پیش رفتیم، کمبود نمایشگاه را احساس کردیم و نمایشگاه راهاندازی شد. در حال حاضر من به تیم برگزاری نمایشگاه افتخار میکنم. نمایشگاه امسال ما بسیار بهتر از نمایشگاههای ترکیه و برخی از نمایشگاههای چین خواهد بود. سالهای سال و نسل آینده ما باید این نمایشگاه بینالمللی را یک رویداد مهم بهشمار آورند، تا معرف صنعت کفش ایران و استان قم در سطح بینالملل باشند. جواد شعبانزاده زحمات زیادی برای صنعت و برگزاری نمایشگاه کشیده است که ما همگی قدردان زحماتشان هستیم.
سخن آخر
فرهانی در پایان خاطرنشان میکند: من از تمام صنعتگران کفش در استان قم و کشور تشکر میکنم. باید نسل جوان سر کار بیایند و از فناوریهای روز استفاده کنند. آینده خوبی را برای این صنعت متصور هستم و برای صنعتگران این صنف آرزوی موفقیت دارم. از رسانه خوب شما نیز بابت اطلاعرسانی کمال تشکر را دارم.