علی لشگری، عضو هیات مدیره جامعه صنعت کفش می گوید که تورم تولیدکننده در صنعت کفش از تورم کل کشور فراتر رفته و کفش ایرانی مزیت قیمتی خود در صادرات را عملا از دست داده است.
عضو هیات مدیره جامعه صنعت کفش ایران از کاهش صادرات کفش طی فصل نخست سال جاری نسبت به مدت مشابه سال قبل خبر داد و گفت: صادرات کفش در بهار 1400 از نظر ارزش دلاری به میزان 6/8 درصد و از لحاظ وزنی 16 درصد افت داشته است.
به گزارش اخبار صنعت چرم و کفش به نقل از روابط عمومی اتاق تهران، علی لشگری با اعلام این خبر گفت: میانگین سالانه صادرات صنعت کفش، طی4 سال اخیر و در بازه سال‌های 96 تا 99، از نظر ارزشی حدود 98 میلیون دلار و از نظر وزنی 32هزار تن با متوسط قیمت هر کیلوگرم 3.3 دلار به ثبت رسیده است. صادرات این محصولات در سال 99به میزان 46هزارتن معادل 105 میلیون دلار و با قیمت متوسط 9/2 دلار بوده که در مقایسه با سال 98 به لحاظ ارزش و وزن صادرات، به ترتیب 28.9 و 36.7درصد افزایش نشان داده است.
او افزود: بر اساس تازه‌ترین آمارها طی مدت 3 ماهه نخست سال 1400، صادرات کفش به ارزش 18 میلیون دلار و به میزان 7345 تن و متوسط قیمت 2.47 دلار هر کیلوگرم برآورد شده که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ارزش دلاری صادرات این محصول در بهار1400 به میزان 8.6 درصد و از لحاظ وزن 16 درصد افت داشته است. در عین حال، متوسط قیمت دلاری هرکیلوگرم کالای صادراتی نیز به میزان 8.6 درصد افزایش یافته است که نشان می‌دهد کفش ایرانی صادراتی نسبت به 3ماهه نخست سال 1399 کمی گران‌تر شده است.
او سپس به مقاصد عمده صادراتی کفش ایرانی اشاره کرد و گفت:90درصد صادرات کفش ایران به سه کشور عراق، افغانستان و آذربایجان صورت گرفته که نشان دهنده تعامل مستمر بازرگانان کشور با تجار این سه کشور است؛چنانکه به لحاظ ارزشی، عراق با50 درصد، افغانستان با 18درصد و آذربایجان با 13.8 درصد شرکای اصلی تجاری صنعت کفش کشور بوده اند و بعد از این3 کشور پاکستان ، ترکمنستان و ارمنستان در رتبه های بعدی بازارهای هدف صادراتی ایران قرار دارند.
او در ادامه به دلایل کاهش صادرات کفش اشاره کرد و گفت: بخشی از دلایل کاهش صادرات به مشکلات موجود در ساختار اقتصاد کلان کشور بازمی گردد و بخشی متوجه چالش های درون صنعت کفش کشور است. نوسانات نرخ ارز در ماه های ابتدایی سال و از طرف دیگر وجود تورم حدود 40 درصد در کشور از جمله عواملی است که صادرات کفش را تحت تاثیر قرار داده. ضمن آنکه تورم تولید کننده در صنعت کفش در بهار 1400 از تورم کل نیز عبور کرد. هرچند ارزش برابری ریال در مقابل دلار کاهش شدید پیدا کرد اما رشد هزینه‌های سربار و هزینه هایی که خارج از اختیار مدیران صنعتی افزایش یافت، صنعت کفش کشور را با تورم مضاعف و فشار سنگین مواجه کرد. به عنوان نمونه تورم صنعت کفش در فروردین ماه سال جاری حدود 37.9 درصد بود که تا پایان خرداد ماه به 42.7 درصد رسید.
به گفته لشگری،تورم نقطه به نقطه کفش در سه ماهه نخست سال به ترتیب 51.6، 53.8 و 56.3 درصد به ثبت رسیده در حالی که در مدت مشابه سال قبل تورم میانگین کفش حدود 34.5درصد و تورم نقطه به نقطه 26.4 درصد در پایان خرداد برآورد شد. این افزایش شدید تورمی نشان دهنده شیب قیمتی شدید در هزینه ها و قیمت تمام شده کفش تولیدی است؛ افزایشی که سبب شد تولید کننده مزیت قیمتی خود در صادرات را عملا از دست بدهد و کاهش در صادرات رقم بخورد. کاهش صادرات در صنعتی که معادل صنعت خودرو و برای500 هزار نفر اشتغال ایجاد کرده است.
او افزود: وقتی هزینه های تولید نظیر حقوق و دستمزد، حمل و نقل، انرژی و سایر هزینه های سرباز افزایش پیدا می کند، تاثیرات مواد اولیه کمرنگ می شود و در واقع سهم هزینه های سربار در قیمت تمام شده بیشتر می شود. این افزایش در قیمت تمام شده حتی با کاهش ارزش ریال در برابر دلار نیز قابل جبران نیست.
