اتحادیه کیف و کفش و چرم همدان در گفتوگو با مجله اخبار صنعت چرم و کفش تاکید کرد: نبود استادکار متخصص پاشنه آشیل صنف کیف
احمد گازرانی، رئیس اتحادیه کیف و کفش چرم همدان، یکی از متخصصان و تحصیلکردههای پیشکسوت در صنف کیف است که ۱۶ سال سابقه تشکیلاتی دارد، انسانی بزرگمنش که خود را خادم و خدمتگزار مردم میداند.
گازرانی از سال ۱۳۶۸تاکنون در این رسته فعالیت دارد و در عین حال که نقاط ضعف و موانع را بهخوبی میشناسد، اما به آینده این صنف امیدوار است و باور دارد که میتوان از ظرفیتهای صنف کیف در کشور به ویژه در صادرات و رقابت با سایر کشورها استفاده کرد.
گازرانی معتقد است نبود استادکار متخصص پاشنه آشیل این صنف است که نباید نادیده گرفته شود. در این گزارش پای صحبتهای کارشناسانه وی نشستهایم که در ادامه میخوانید.
احمد گازرانی، رئیس اتحادیه کیف و کفش چرم همدان در ابتدای این گفت وگو به خبرنگار ماهنامه اخبار صنعت چرم و کفش گفت: از سال ۱۳۶۸در این رسته شغلی شروع به فعالیت کردهام. در سال ۱۳۷۰ موفق به ایجاد یک کارگاه شدم و با تولید محصولات چرمی کیف و کوله شروع به فعالیت کردهام.
۴ دوره ۴ ساله یعنی حدود ۱۶ سال مسئول اتحادیه کیف، کفش و چرم همدان بودهام. در همدان به دلیل اینکه تعداد مشاغل مربوطه کمتر از استانهای دیگر است، برای این سه رسته شغلی یعنی کیف، کفش، چرم و سراجی که رستههایی همگن هستند، یک اتحادیه تشکیل شده است.
وی درباره اعضای اتحادیه کیف و کفش چرم همدان گفت: در اتحادیه حدود هزار تا هزار و ۵۰ واحد تولیدی کیف و کفش چرمی عضویت دارند. در هیات مدیره کنونی اتحادیه هم ۲ نفر از اعضای هیات مدیره از رسته کیف، یک نفر از رسته چرم و بقیه از رسته کفش هستند.
وضعیت رسته کیف در همدان
رئیس اتحادیه کیف و کفش چرم همدان درباره وضعیت کلی رسته کیف در همدان گفت: اشتغالزایی بالایی در رسته کیف ایجاد شده است. بخش مهم رسته کیف در کشور ما، کیف مدرسه است. هر ساله در مهر ماه، بیشترین میزان تولید کیف مدرسه را در استانهای مختلف مخصوصا تهران، مشهد، قم و همدان داریم.
گازرانی در ادامه افزود: در همدان حدود ۳۲۰ هزار کیف مدرسه نیاز داریم، در حالی که تولید کیف مدرسه در همدان تقریبا ۱۰۰ هزار کیف است و بقیه نیاز استان یعنی ۲۲۰ هزار کیف مدرسه را از شهرها و استانهای دیگر تامین میکنیم.
این فرصت و ظرفیت خیلی مناسبی برای تولیدکنندگان ما در همدان است که از آن بهره ببرند که قطعا روی اشتغال استان هم تاثیر دارد. همچنین در کنار کیف مدرسه، کیفهای اداری و زنانه، کیفهای دانشجویی، چمدان و کوله بیشترین مصرف را دارند.
بخش چمدان هم با توجه به سفرهای زیارتی، یکی از َرستههایی است که هم در کشور و هم در استان همدان، اشتغال ایجاد کرده است.
وی دربار آمار رسته کیف در همدان گفت: در شهر همدان سالانه بیش از ۵ هزار سری چمدان تولید میشود که بخشی از آن برای حجاج است و بخشی هم تولید کیف مدارس و کوله است.
رئیس اتحادیه کیف و کفش چرم همدان در ادامه توضیح داد: چمدان کالایی مسافرتی است. ما ساک مسافرتی و کوله مسافرتی هم داریم. ساک مسافرتی، جعبه چهارگوشی است که زیپ، دسته و زیر آن چرخ دارد و برای سفر استفاده میشود. چمدانها در ابعاد مختلف کوچک، بزرگ و متوسط تولید میشوند.
گازرانی درباره زیرمجموعههای رسته کیف گفت: محصولات گوناگونی مانند کیفدستی زنانه و مردانه، کیف و کوله مدرسه، چمدان، ساک، کیف دستی، کولههای ورزشی و کوهنوردی و کیف لپتاپ در این رسته هستند.
در تولید هر کدام از این کیفها هم استادکارانی متخصص فعالیت دارند. خوشبختانه در تولید کیف، کوله، ساک و… استادکارهای خوب، با سلیقه و درجه یکی داریم که محصولات بسیار خوبی هم تولید میکنند.
حتی چمدانهای فایبر گلاس هم تولید میکنیم. در حوزه فایبرگلاس بخشی از محصولات توسط دستگاههایی که وارد کردهایم، تولید میشود و بخشی هم مونتاژ است.
وی در ادامه به معرفی بیشتر محصولات رسته کیف پرداخت و گفت: کوله همان کیفی است که به پشت میاندازد. ساک هم که به ساکهای مسافرتی و ورزشی معرف هستند، دو دسته و یک بند بلند دوشی دارد. در حال حاضر اغلب کسانی که باشگاه میروند از این ساکها استفاده میکنند، اما در قدیم از این ساکها برای مسافرت استفاده میشد.
رئیس اتحادیه کیف و کفش چرم همدان با اشاره به اینکه بخش کمی از لوازم جانبی مورد نیاز رسته کیف در داخل تولید میشود، اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که اغلب با آن روبهرو هستیم، تامین مواد اولیه است.
با وجود تمام زحماتی که برای تامین مواد اولیه کشیده میشود، اما همچنان در این بخش مشکل داریم و هنوز به مرحله خودکفایی نرسیدهایم. در تولید کوله، تقریبا ۶۰ درصد پارچه آن در ایران تولید میشود و بخشی هم نیاز به استفاده از پارچه خارجی داریم تا بتوانیم حداقل در کنار رقبای مختلف مانند چین و کشورهایی که در این صنعت فعالیت میکنند، قرار بگیریم.
رسته زیپ، برای سرمایهگذاری ظرفیت خوبی دارد
گازرانی در ادامه با اشاره به اینکه رسته زیپ، ظرفیت خوبی برای سرمایهگذاری دارد، گفت: در ایران تولید زیپ داریم، ولی ظرفیت آن را ندارند که جوابگوی نیاز کشور باشند. در حال حاضر یکی از رستههای شغلی مناسب سرمایهگذاری، تولید زیپ است. زیپ هم در سایزهای گوناگون تولید و مصرف میشود. زیپ ۳، ۵ و ۱۰ و حتی زیپ ۱۰ به بالا هم داریم.
وی افزود: حدود ۲۰ درصد زیپهای مورد نیاز این صنف در داخل تولید میشود و ۸۰ درصد وارداتی است. با توجه به نوسانات نرخ دلار و یورو، راهاندازی واحد تولید زیپ در کشور فرصت خوبی است و منافع و سود خوبی هم دارد. البته ورود به این شغل، نیازمند تخصص و سرمایهگذاری است.
گازرانی با اشاره به اینکه ۹۰ درصد یراقآلات مورد استفاده رسته کیف داخلی است، اظهار کرد: نوارها در سایزها و مدلهای مختلف در داخل تولید میشود. کیفیت کارها هم خوب است و صرفا در موارد خاص از نوارهای وارداتی استفاده میکنیم. در بحث یراقآلات، آبکاری و تنوع کارها در کشور پیشرفت کرده است با اینحال همیشه تاکید داریم تا جنس خارجی کنار محصولاتمان نباشد نمیتوانیم اثبات کنیم که پیشرفت کردهایم. در این صورت، علاوه بر الگوبرداری از محصولات خارجی، مشتری هم محصولات متنوعتری در دسترس دارد و میتواند به راحتی محصول دلخواهش را خریداری و گاه محصولات خارجی و گاه ایرانی را انتخاب کند؛ یعنی باید شرایطی ایجاد کنیم که هر کس هر کالایی میخواهد را بتواند خریداری و استفاده کند. در حوزه یراقآلات هم با اینکه تولید داخل داریم، اما نیاز است تنوع کارهایمان را بیشتر کنیم.
صادرات کیف کمتر از کفش نیست
وی در ادامه و در پاسخ به این پرسش که وضعیت صنف کیف در بخش صادرات چگونه است، خاطرنشان کرد: خوشبخانه صادرت کیف کمتر از کفش نیست و در این صنعت به ویژه در بخش چرم، صادرات خیلی خوبی داریم. برای نمونه در صادرات به عراق مزیت این است که مدارس عراق یک ماه زودتر از مدارس ما و اول شهریور باز میشود و براین اساس، ما مهرماه در دو بخش کار تولید میکنیم هم برای نیاز داخل هم صادرات به عراق. در حال حاضر بخشی از تولیداتمان را به اقلیم کردستان صادر میکنیم. این یکی از فرصتهای خوب برای رسته کیف و چرم ایران و مخصوصا چرم همدان است.
رئیس اتحادیه کیف و کفش چرم همدان با بیان اینکه چرم همدان از ۳۰۰ سال قبل به کشورهای اروپایی صادر میشده، افزود: براساس سوابق و مستندات، همدان صادرات محصولات چرم به کشورهای اروپایی و ایتالیا و حتی امریکا را داشته است.
کلام آخر
گازرانی در پایان با اشاره به مشکلات و معضلات این صنعت، گفت: یکی از موضوعاتی که در این صنعت همیشه درگیر آن هستیم، کمبود استادکار کاربلد و متخصص است. با وجود آموزشهای استادشاگردی و فنیوحرفهای، باز ما کمبود نیروی متخصص داریم. شاید کارگر معمولی و تحصیلکرده فراوان باشد، ولی استادکاری که ایده و طرح داشته باشد، بتواند برش بزند و طراحی و دوختودوز کند، خیلی کم است. این شغل خستهکننده است و هنوز کاملا صنعتی نشده است تا کارهای آن با کمک ماشین آلات انجام شود و بخش زیادی از آن توسط دست انجام میشود و خستهکننده است و به همین دلیل عدهای سراغ آن نمیروند.
متاثر از این کمبود، زمانی که در نمایشگاههای خارجی سفارشهای خوبی میگیریم چون نمیتوانیم در زمان مشخص قول تولید سفارشات را بدهیم آنها را از دست میدهیم.
بخشی از این موضوع هم به نبود نیروهای متخصص برمیگردد و بخشی به قدیمی بودن و بهروز نشدن ماشینآلات. حمایت نشدهایم، از اینرو نتوانستهایم ماشینآلاتمان را بهروز کنیم که بر صادرات ما و تامین نیاز مشتریانمان تاثیرگذار بوده است.