صنعت چرم و کفش در چند سال گذشته شاهد فراز و فرودهای بسیار بوده است. از افزایش نرخ ارز گرفته تا کمبود مواد اولیه و وقفه‌های فروش به دلیل شیوع بیماری کرونا، تحریم‌های جهانی و عدم نوسازی ماشین‌آلات، مشکلات بیمه و مالیات که تولیدکنندگان هر روز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند و صدها معضل دیگر که به کرات موضوع گفت و گو و بحث قرار گرفته‌اند. اما چیزی که در این میان حائز اهمیت است که شاید به نوعی درگیر و دار این مشکلات به فراموشی سپرده شده است رعایت و احترام به حقوق مصرف کننده است.
به دلیل مشکلات اقتصادی و از همه مهمتر تورم افسار گسیخته، سفره‌های عموم مردم کوچک شده است و تعداد زیادی از خانوارها شاید فقط بتوانند از پس هزینه‌های روزمره و خورد و خوراک زندگی برآیند و سایر هزینه‌ها مثل خرید پوشاک، کیف و کفش را در اولویت‌های خود قرار ندهند اما در نهایت نیاز به خرید کفش و پوشاک بعد از چند سال و به خصوص تغییرات فصل اجتناب ناپذیر است.
کافی است نگاهی به دوستان و آشنایان خودمان بیندازیم و از آنها در مورد خریدهایشان به خصوص کیف و کفش سئوال کنیم. از آنجا که این موضوعات دغدغه همیشگی ما است من نیز تحقیقی در این زمینه کردم که متاسفانه با جواب‌های خوشایندی روبرو نشدم.
یکی از دوستانم که برای خرید صندل به باغ سپهسالار آمده بود در کمال ناباوری صندلی را خریداری کرد که شاید قیمت واقعی آن با در نظر گرفتن اجاره مغازه، هزینه‌های آب و برق و سایر هزینه‌هایی که قطعا در قیمت تاثیر گذار است، یک سوم مبلغی بود که بابت خرید صندل پرداخت کرده بود. به طور ساده تر یعنی سه برابر قیمت واقعی با در نظر گرفتن تمام هزینه‌ها و سود فروشنده، برای خرید یک صندل پرداخت کرده بود. البته تاکید می‌کنم که این صندل از برند خاصی هم خریداری نشده بود که بتوان قیمت آن را توجیه کرد!
از طرفی دیگر متاسفانه برندهایی هم هستند که کیفیت کفش‌هایشان نه تنها افزایش نداشته بلکه کاهش چشمگیری هم پیدا کرده است. آسیب به پشت پا، پوسته شدن رویه و …. برای محصولاتی که توسط برندهای شناخته شده تولید می‌شوند نیز قابل توجیه نیست.
حال از شما می‌پرسم که چرا نباید به حقوق مصرف‌کننده احترام گذاشت؟ مشکلات اقتصادی برای همه مردم وجود دارد و کسی از این امر مستثنی نیست پس چرا برای سود بیشتر یا پوشش ضرر و زیان‌های احتمالی ناشی از عدم فروش مناسب حق مصرف کننده را ضایع کرد؟
با این روندی که تعدادی از تولیدکنندگان پیش رو گرفته‌اند قطعا موفقیت در صادرات تبدیل به رویا خواهد شد چرا که تا زمانی که نتوانیم اعتماد و رضایت مصرف کننده داخلی را جلب کنیم، حتی اگر به کشورهای فقیر و نابسامان هم کفش صادر کنیم به زودی آن بازارها را هم از دست خواهیم داد.
شراره کدخدازاده
سردبیر ماهنامه اخبار صنعت چرم و کفش
