کارشناس ارشد فروش، تولید و خدمات فنی مواد پلی‌یورتان کفش
مشکلات مواد اولیه
ویسکوزیته بالای ایزوسیانات
گاز زدایی از ایزوسیانات
تغییرات در زمان فوم شدن و ژل شدن مواد (Pot Life) پس از خروج از هد دستگاه
مشکلات ظاهری و قابل مشاهده
حفره بزرگ و قابل مشاهده در زیره
حباب‌های کوچک در بخش‌هایی از زیره (بیشتر در دیواره زیره)
جمع شدن، توکشیدگی و چروک شدن (Shrink) بیش از حد، ترک خوردگی و موج برداشتن در بخش‌هایی از زیره
ضعیف بودن سطح خارجی (Surface) زیره
رگه رگه داشتن بخش‌هایی از زیره
مشکلات پخت ترکیبات (آماده‌سازی مواد اولیه قبل از انتقال به دستگاه و پخت نامناسب در قالب)
پایین بودن خواص فیزیکی زیره (قدم‌زنی، سایش، استحکام سه بعدی و …..)
نامناسب سختی زیره (سختی بالا و یا پایین‌تر از حد مورد نیاز)
ویسکوزیته (گرانروی) بالای ایزوسیانات
ویسکوزیته بالای ایزوسیانات می‌تواند منجر به مشکلاتی در تولید کیفیت محصول نهایی گردد.
دلایل بالا بودن ویسکوزیته ایزوسیانات عبارتند از:
حرارت دیدن بیش از حد ایزوسیانات در گرمخانه (درجه حرارت گرمخانه بالا بوده و مواد ایزوسیانات، زمان زیادی در معرض گرمای بالا قرار داشته است).
با توجه به این که تمام ایزوسیانات‌های کفشی قبل از انتقال به دستگاه تولید زیره و کفش (جهت ذوب شدن و رسیدن به حرارت مطلوب) در گرمخانه حرارت داده می‌شوند، امکان کاهش میزان درصد ایزوسیانات با گرمای بیش از حد وجود خواهد داشت.
به طور معمول، گروه‌های ایزوسیانات (NCO) با گروه‌های هیدروکسیل (OH) از پلی‌ال واکنش می‌دهند، تا فوم پلی‌یورتان (Elastomer) زیره کفش تولید شود. وقتی ایزوسیانات بیش از حد حرارت داده شود، در این حال، گروه‌های ایزوسیانات (NCO) با یکدیگر واکنش داده و میزانشان کاهش می‌یابد که این امر منجر به افزایش ویسکوزیته ایزوسیانات می‌گردد. در این حالت ایزوسیانات به رنگ شیری در می‌آید. در موارد شدیدتر و بسته به میزان و زمان حرارت، ایزوسیانات به یک توده ژل تا حالت جامد تبدیل می‌شود. در این حالت، مصرف‌کننده حتی با حرارت دادن بیش از حد نیز قادر به ذوب کردن ایزوسیانات نخواهد بود. اگر از ایزوسیاناتی که بیش از حد حرارت داده شده در تولید زیره استفاده شود، زیره‌های تولیدی نرم‌تر از حالت عادی خواهند بود.
پایین بودن دمای مخزن ایزوسیانات
ویسکوزیته (گرانروی) هر مایع، تابعی از دما می‌باشد. در دماهای بالا ویسکوزیته مایع کاهش می‌یابد. برای هر ایزوسیاناتی دمای کاربرد خاصی توصیه می‌شود که با ایزوسیانات‌های دیگر متفاوت می‌باشد. اگر ایزوسیاناتی در دمای بسیار پایین مورد استفاده قرار گیرد، با توجه به افزایش ویسکوزیته، کاربرد آن بسیار مشکل و در برخی مواقع غیر ممکن خواهد بود. ایزوسیانات‌هایی که بر پایه پلی‌استر تهیه شده‌اند (همانند ایزوسیانات‌های زیره کفش) در زمان کاربرد، نیاز به گرمای بیشتری نسبت به ایزوسیانات‌هایی که بر پایه پلی‌اتر تهیه شده‌اند، دارند.
استفاده از ایزوسیانات نامناسب
همیشه از ایزوسیاناتی استفاده شود که تولیدکننده مواد اولیه توصیه می‌کند، تا از مطابقت داشتن آن با پلی‌ال اطمینان حاصل شود.
راه حل‌های ویسکوزیته بالای ایزوسیانات عبارتند از:
– رعایت دستورالعمل ذوب کردن ایزوسیانات
برای جلوگیری از افزایش گرمای ایزوسیانات، دستورالعمل زمان حرارت دادن و دمای گرمخانه که از طرف شرکت تولیدکننده مواد اولیه پلی‌یورتان توصیه می‌شود، کاملا رعایت شود تا از واکنش گروه‌های ایزوسیانات با یکدیگر که منجر به رنگ شیری و ویسکوزیته بالای آن می‌گردد، جلوگیری شود. توصیه می‌شود برای ذوب کردن ایزوسیانات از کمربند حرارتی استفاده نشود، زیرا کمربند حرارتی گرمای بیش از حد نقطه‌ای ایجاد کرده و ایزوسیانات که در نزدیکی دیواره بشکه (نزدیک به کمربند حرارتی) قرار دارند، حرارت بیشتری می‌بینند دیمر شده به رنگ شیری در می‌آیند که در نتیجه ویسکوزیته ایزوسیانات افزایش می‌یابد.
پس بهترین حالت برای ذوب کردن ایزوسیانات استفاده از گرمخانه می‌باشد. علاوه بر آن اگر بشکه مواد ایزوسیانات مادامی که درون گرمخانه در حال حرارت دیدن است، چرخش داشته باشد، گرمای یکنواختی به همه قسمت‌های بشکه خواهد رسید. در نتیجه ذوب شدن مواد راحت‌تر بوده و در پی آن مانع دیمر شدن و افزایش ویسکوزیته خواهد شد.
در نهایت بهترین حالت ذوب شدن مواد زمانی است که بشکه ایزوسیانات در حداقل زمان و تحت حرارت کم در گرمخانه نگهداری شده تا مواد ذوب شود.
بررسی و کنترل دمای ایزوسیانات با دماسنج
برای جلوگیری از استفاده مواد در دمای پایین و یا بیش از حد گرما دیدن آن، دمای ایزوسیانات در درون بشکه را با دماسنج قابل اطمینانی (استاندارد) بررسی کنید. با این کار اطمینان حاصل می‌شود که، گرمخانه به طور مناسب و صحیح کار می‌کند. تصور نکنید که مواد در همان دمایی است که شما دمای گرمخانه را تنطیم کرده‌اید. ممکن است برخی نقاط درون گرمخانه سردتر و یا گرمتر از دمای تنظیمی باشد.
مشکل گاز زدایی از ایزوسیانات
همه ایزوسیانات‌ها قبل از ترکیب با پلی‌ال باید گاززدایی شوند (حباب‌های ریز درون ایزوسیانات که با گرما دادن ایجاد می‌شوند). حتی اگر زمان شروع فوم شدن (Start Time) اجازه دهد، باید مخلوط ایزوسیانات با پلی‌ال نیز گاززدایی و حباب زدایی گردد و سپس جهت قالب‌گیری به قالب ریخته شود.
گاز زدایی از مشکلات بالقوه ایزوسیانات‌هاست، این گازها مقادیری گاز نیتروژن و هوا می‌باشند که هنگام تولید ایزوسیانات و یا هنگام پرکردن بشکه‌های ایزوسیانات توسط تولیدکننده مواد اولیه درون مواد حبس می‌گردند.
