صنعت چرم و کفش نیز مانند دیگر صنایع کشور از سال گذشته با فراز و نشیبهای بسیاری روبه رو شده است و شاهد بودیم که برخی واحدهای تولیدی اوضاع کاری چندان خوبی نداشتند و گاها با تعدیل نیرو یا تعطیلی مواجه شدند.
در این میان ماشینسازان نیز طی یکی دوسال گذشته اوضاع کاری شان کساد بود اما شنیدهها حاکی است کسب و کارشان از شروع سال جدید رونق گرفته است.
عمدتا رونق بازار این دسته از صنعتگران به دلیل کم شدن ارزش ارز ملی و بالا رفتن قیمت دلار است که باعث شده خریدارانی از کشورهای همسایه به خصوص کشور عراق به بازارهای ایران متمایل شوند و برای خرید محصولات چرمی، صندل و دمپایی کشور ایران را جایگزین کشورهای دیگری همچون سوریه کنند. به همین دلیل بازار کفاشان و به تبع آن بازار ماشین سازان داغ شده است. با این وجود باز هم فعالان این صنف با مشکلات و چالشهایی رو بهرو هستند. از جمله اینکه برای تهیه لوازم خود از دیگر کشورها موانعی همچون موانع گمرکی و نقل و انتقال وجه نقد دارند.
همچنین این صنعتگران معتقدند در شرایطی که کیفیت دستگاههای تولیدشان گاها همتای نمونههای خارجی است اما تولیدکنندگان داخلی انتظار دارند با قیمتی پایینتر این دستگاهها را از آنها خریداری کنند چرا که معتقدند دستگاههای خارجی به صرف اینکه نام خارجی روی آن دارد بهتر از دستگاههای داخلی است. این در شرایطی است که به گفته برخی از ماشینسازان برای بالا بردن هرچه بیشتر کیفیت محصولاتشان، آنها را بومیسازی میکنند. به عبارت دیگر دستگاهها را متناسب با نوع چرم ایرانی و شرایط کارگاهی تولیدکنندگان داخلی میسازند.
البته به گفته برخی کارشناسان این حوزه، ماشینسازان ایرانی از لحاظ فنی جایگاه چندان خوبی ندارند چرا که ماشینسازان هیچگاه به فکر بروز رسانی امکانات و دستگاههای خود نبودهاند در حالی که در کشورهای صاحب صنعت، دائما تکنولوژیهای جدیدی روی کار آمده است و سازندگان ماشینآلات برای اینکه در بازار رقابت جایگاه خود را حفظ کنند از جدیدترین تکنولوژیهای روز برای ساخت ماشینآلات استفاده و آن را در بازارهای بینالمللی عرضه میکنند.
از لحاظ قیمتی، نیز قیمت ماشینآلات داخلی به نسبت گذشته رشد داشته است اگرچه به گفته برخی از فعالان این حوزه این افزایش قیمت به دلیل بالا رفتن قیمت تجهیزات و لوازم برقی مورد نیاز برای ساخت دستگاهها و ماشینآلات است و با این شرایط نسبت به گذشته سود کمتری دارند.
عدم بروز بودن ماشین سازان کار را برای کفاشان مشکل ساخته است
با این وجود به نظر نگارنده، ماشینسازان در طی سالهای اخیر و پیش از تحریمها هیچگونه آیندهنگری برای چنین روزهایی نداشتهاند و در حالی که میتوانستند با شرکتهای ماشینساز درجهیک دنیا وارد همکاری شوند و کیفیت محصولات خود را از این طریق ارتقا بدهند، ترجیح دادهاند که چنین هزینههایی نکنند و در عوض با اعمال تغییراتی جزئی در دستگاههای موجود خود روزگار بگذرانند.
در این بین نیز به جز تولیدکنندگانی که به بازارها و نمایشگاههای بینالمللی دسترسی داشتهاند و توان مالیشان اجازه میداده دستگاهها و ماشینآلات روز دنیا را خریداری و استفاده نمایند، مابقی تولیدکنندگان با دستگاههای نه چندان پیشرفته داخلی به اجبار کنار آمدهاند و کارشان را کج دار و مریز پیش بردهاند. این در شرایطی است که برای پیشرفت در یک صنعت باید ابتدا ابزار و ماشینآلات آن به روز و پیشرفته شود.
اگرچه نمیتوان این حقیقت را نادیده گرفت که برخی از ماشینسازانی که مراودات خوبی با ماشینسازان و صنعتگران دیگر کشورها دارند در صدد هستند که مسیر را برای ورود بهترین و مجهزترین تجهیزات به داخل کشور و حتی تولید آن در داخل کشور فراهم سازند، اما به نظر میرسد این کار، اقدامی است جمعی که همت همه ماشینسازان را میطلبد و غالب این عزیزان بایستی کمی از تفکرات بازاری منشانه و کاسبانه خود بکاهند و تنها به فکر سود بیشتر خود نباشند. بلکه به این فکر باشند که هرآنچه امروز برای وارد کردن تکنولوژیهای روز به این صنعت هزینه میکنند، قطعا در آینده نه چندان دور به خودشان باز خواهد گشت و رونق و پیشرفت امروز و آتیشان را رقم خواهد زد.