مهدی امینی از جمله صنعتگران آذربایجان شرقی است که در اغلب رویدادهای صنعت چرم و کفش حضور دارد و اتفاقات را از نزدیک رصد می‌کند و از آنها در راستای تقویت کار خود و هم‌صنفی‌های خود استفاده بهینه می‌کند، به طوری که وی توانسته است با همکاری همراهان خود در شهرک صنعتی چرمشهر تبریز تغییر و تحولاتی اساسی ایجاد کنند. گفت وگوی اخبار صنعت چرم و کفش را با وی در ادامه می‌خوانید.
در چهارماه گذشته وضعیت چرم تبریز چگونه بوده است؟
ما تا به امروز امیدمان بسیار به دولت بود اما متوجه شدیم که این کار اشتباهی است چرا که علیرغم اینکه تبریز قطب چرم ایران است اما تا به امروز ریالی از دولت نتوانسته‌ایم تسهیلات بگیریم. در واقع به صراحت اعلام می‌کنم که هیچکدام از وعده‌های شخص رئیس جمهور و وزیر صنعت عملی نشده است. بنابراین ما در شهرک چرم تبریز تصمیم گرفتیم که از این به بعد روی پای خودمان بایستیم و دیگر چشم امیدی به دولت نداشته باشیم. متاسفانه دولت بسیار به ما کم لطف است و مشکلاتی برای ما ایجاد می‌کند. به عنوان مثال وارد کردن پوست را از برخی کشورها آزاد کرده‌اند، اما وقتی برای این کار اقدام می‌کنیم مسئولین می‌گویند حتما باید شخصیت حقوقی باشید تا اجازه چنین کاری را داشته باشید! در حالی که در قانون به صراحت اعلام شده شخص حقیقی یا حقوقی می‌تواند چنین کاری را انجام دهد. از سوی دیگر همانطور که می‌دانید در حال حاضر 95درصد صنعت چرم ایران از اشخاص حقیقی تشکیل شده‌اند نه حقوقی. در مورد مالیات بر ارزش افزوده نیز همینطور است و مشکلات فراوانی پیش روی ما قرار می‌دهند. بنابراین درحالی که ما قصد کار کردن و رشد کردن داریم، مسائلی این‌چنینی دست و پای‌مان را می‌بندد. به همین دلیل ما واقعا از این همه سنگ‌اندازی خسته شده‌ایم.
از سوی دیگر در صنعت ما بین تولیدکنندگان چرم و کفش باید رقابت سالم برقرار باشد چرا که کارمان مکمل یکدیگر است. اما می بینیم که علیرغم تنوع چرمی که در تبریز موجود است کفشی‌ها معمولا اعلام می‌کنند که چرم مورد نظر ما را ندارید! و به سمت چرم مصنوعی می‌روند! حرف من با مردم و همکاران این است که ما گاو مصنوعی نداریم پس چرا مردم فکر می‌کنند چرم مصنوعی وجود دارد؟! همه ما می‌دانیم این کفش‌هایی که با نام چرم مصنوعی فروخته می‌شود همگی از مشمع است.
ما مشکلات بسیاری داریم و من به دلیل اینکه دبیر ستاد تسهیل رفع موانع تولید در تبریز نیز هستم، می‌بینم که چه ظلم‌هایی به صنعتگران ما روا داشته می‌شود. به عنوان مثال به یک واحد وامی با سود 21درصد داده شده، وام گیرنده نتوانسته آن را پرداخت کند در نتیجه جریمه شده است. حال اینکه به چه طریق جریمه شده است بحثی است که جای تامل و تعجب دارد؛ بانک به فرد وام‌گیرنده گفته است که اگر وام را پس می‌دادی ما می‌توانستیم آن را به شخص دیگری با سود 21 درصد بدهیم، پس باید جور او را نیز بکشی و با سود 41درصد آن را پس بدهی! سوال من این است که آیا این کار چیزی به جز ربا است که توسط بانکها صورت می‌گیرد؟ خیر قطعا ربا است.
سرانجام کارگروه ایتالیا و ارسال دستگاه به تبریز به کجا رسید؟
مدت‌ها است که دستگاه‌ها آماده است اما قرار بر این شده بود که برای استقرار آنها به ما مکانی اختصاص بدهند. وزیر صمت اعلام کرد که مکانش را خواهند داد اما متاسفانه هنوز وعده‌شان عملی نشده است. مسئولان ایتالیایی نیز با دیدن این شرایط اعلام کردند که دستگاه‌ها را بدون داشتن جا ارسال نخواهد کرد. بنابراین این موضوع کماکان بلاتکلیف مانده است و پیگیری‌های ما نیز هیچ نتیجه‌ای در پی نداشته است.
در نمایشگاه آیسف گروهی را نیز به همراه خود آورده بودید. با چه هدفی این کار را انجام دادید؟
بله! یک گروه 32 نفره بودیم که تعدادی از مدیران استانی آذربایجان شرقی نیز که هم راستا و همدل با ما هستند ما را همراهی کردند. برای این کار چند هدف داشتیم اول اینکه مدیران استانی ما بیایند نمایشگاه و روش کارشان را ببینند و آشنایی بهتری با صنعتگران ترکیه پیدا کنند. از سوی دیگر قصدمان این بود که بتوانیم خودمان را با آنها هماهنگ کنیم چون ما می‌پذیریم که به دلیل کیفیت بالایی که محصولاتشان دارد ما توان رقابت نداریم اما می‌توانیم از کارهایشان الگوبرداری کنیم.
چرمشهر تبریز در چه شرایطی به سر می‌برد؟
من شخصا دست همکارنمان را می‌بوسم چرا که با همکاری این عزیزان و با هزینه‌های شخصی که کرده‌ایم چهره چرمشهر را به کلی تغییر داده‌ایم از جمله اینکه شهرک کاملا آسفالت شده، جدول بندی شده و …. از سوی دیگر با مشورت دوستان تصمیم گرفتیم که کارهای دیگری نیز در خود شهرک انجام دهیم. از جمله اینکه باز هم با پرداخت هزینه‌های شخصی توسط واحدهایمان در شهرک شرایطی را فراهم ساختیم که مشاور مالیاتی‌مان در روزهای یکشنبه، مشاور بیمه‌ای‌مان در روزهای سه شنبه و وکیل‌مان در روزهای چهارشنبه در شهرک مستقر شده است و امور همکاران‌مان را انجام می‌دهند. از سوی دیگر با استقرار شورای حل اختلاف در شهرک توانسته‌ایم 95 درصد مشکلات همکاران را در همان جا حل کنیم علاوه بر مشکلات کاری حتی دعواهای شخصی‌مان را نیز آنجا حل می‌کنیم.
