کفش طبی !کفش ارتوپتیک !کفش آناتومیک !
در مقاله شماره قبل مجموعه‌ای از مطالب را آغازکردیم و سعی خواهیم کرد به مرور نتایج منجر به ارائه تعاریف و تفکیک کفش طبی، ارتوپتیک و آناتومیک شود.
به گزارش اخبار صنعت چرم و کفش، در این راستا سعی شد تا ابتدا شناختی در سطح عمومی از اجزای متشکله پا ارائه گردد. در ادامه سعی می‌کنیم برای رسیدن به تعاریف مد نظر ابتدا ویژگی‌های کفش مناسب را بررسی کنیم.
افرادی که مشکلی در پای خود دارند و به دنبال کفش طبی هستند باید بدانند که انواع مختلفی از کفش‌هایی که پسوند طبی هم دارند در بازار وجود دارند. صرف این که نام کفشی طبی است یا از داروخانه تهیه شده یا از فروشگاهی تهیه شده که ادعای فروش کفش طبی دارد، به معنای آن نیست که کفش مورد نظر واقعا خصوصیاتی را که می‌خواهیم داشته باشد، بر عکس در برخی موارد ممکن است برمشکل بیافزاید.
بیماری‌های مختلفی در پا وجود دارند و مشکلات ناشی از بعضی را می‌توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد.
در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است، ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش‌های طبی باید واجد آنها باشند.
کفی کفش طبی باید از استحکام لازم برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند.
به طور کلی، نیرویی که در حال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل میشود، حدود دو برابر وزن بدن است که این نیرو در حالت دویدن حتی تا ده برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین کفی کفش میتواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد .کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف پا باشد ضمن آن که باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه بوده دارای خاصیت الاستیکی به‌خصوص در ناحیه پاشنه باشد. رویه کفش باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند و پا نفس بکشد و عرق نکند .پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه یا کفی‌ای از جنس چوب یا
ام دی اف که گاها از اصلاح ژوردان برایشان استفاده میشود، به هیچ عنوان برای مدت طولانی توصیه نمی‌شود؛ حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند. این زیره‌ها میتواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود در حالی که پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی، به هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.
کفش مناسب باید کاملا اندازه پا باشد، نه تنگ و نه گشاد! اگر کفش بیش از حد تنگ باشد، خون‌رسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم میتواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های تنگ باشد. گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو میشود. دقت کنید فروشنده، کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما تحمیل نکند و قول بهتر شدن سایز با قالب زدن و مرور زمان یا کفی گذاشتن را به شما ندهد .معمولا قسمت جلویی کفش مناسب باید فضای لازم برای انگشتان پا را داشته باشد، یعنی انگشتان پای شما باید در فضایی قرار بگیرند که نه آنقدر تنگ باشد كه روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آنها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نشود و باید حدود یک سانتیمتر بین نوک انگشت شست و نوک کفش فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نشود. رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. پنجه باید پهن و با ارتفاع مناسب باشد. پنجه کفش از مهم‌ترین موارد مورد توجه است. وقتی عرض یا ارتفاع پنجه کفش کم باشد بیماری‌های زیادی مانند انگشت چکشی، میخچه و هالوکس والگوس را ایجاد می‌کند.
انگشتان پا باید در پنجه کفش فضای کافی داشته باشند تا از هم باز شوند و کمی به بالا و پایین بروند .بجای استفاده از کفش‌های نوک تیز از کفش‌های پنجه گرد استفاده کنید. سعی کنید کفشی بخرید که قابلیت عوض کردن کفی را داشته باشد. با این کار می‌توان اندازه و حجم کفش را تا حدودی کم و زیاد کرد تا وقتی پا ورم کرد، جا برای آن باز کرد یا کفی ساده را با کفی‌های درمانی جایگزین کرد. وقتی پا عرق کرده و کفش را نمناک می‌کند، کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش میتواند موثر باشد. کفش مرطوب میتواند موجب ابتلای پا به بیماری‌های قارچی شود.
پشتی کفش قسمتی از کفش است که در پشت پاشنه پا قرار می‌گیرد. این پشتی باید سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش، با شست خود بر روی آن فشار دهید اگر فرو نرفت، پشتی محکمی دارد. کف کفش از داخل باید قوس‌هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس‌های کف پا باشد. وزن بدن در داخل چنین کفشی به صورت متناسب بر روی تمام سطح کفی آن توزیع شده و پا در چنین کفی احساس راحتی می کند. مهم ترین قوس کف پا، قوس طولی آن است. پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته‌تر باشد.
کفش بدون پاشنه و کفش پاشنه بلند هر دو مضر هستند .اندازه پاشنه به طور متعادل باید حدود یک و نیم تا چهار سانتیمتر باشد. کف بیرون باید قدری گوژ باشد تا وسط کفش پایین‌تر از دو انتهای آن قرار گیرد .راه رفتن با چنین کفشی بسیار راحت بوده و در هنگام راه رفتن، موقع اصابت پاشنه به زمین و موقع بلند شدن پنجه از زمین، فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمی‌شود. کفش‌هایی که سطح داخلی یکنواخت دارند و با دست کشیدن به تمام سطح داخلی کفش متوجه شویم سطوح یکنواخت و قوس‌های نرمی در درون کفش وجود ندارد، موقع راه رفتن فشار و تماس لازم و کافی بین کفش و پا برقرار نشده و مشکلات زیادی را برای پا، زانو و حتی کمر بوجود می آورند.
رویه کفش مناسب باید به گونه‌ای باشد که تبادل هوایی با محیط برقرار شود یعنی جنس رویی کفش باید طوری باشد که تهویه داخل کفش برقرار باشد چراکه این تهویه برای عرق نکردن پا ضروری است.
یقه کفش جایی است که اطراف مچ پا را می‌گیرد و زبانی کفش برگه‌ای است که در زیر بندهای کفش قرار می‌گیرد. این قسمت‌های کفش باید حاوی پدها و بالشتک‌های نرمی باشد تا فشار کمتری به پوست وارد کند.
کفش طبی مناسب چه کفشی است و چه زمانی استفاده میشود ؟
تقریبا در مباحث به نقطه‌ای رسیده‌ایم که می‌توانیم تفکیک بین انواع کفش‌ها را آغاز کنیم.در مراجعه به لغتنامه‌های مختلف در ارتباط با کلمه طب مواجه می‌شویم با عباراتی همچون :درمان کردن، معالجه و پزشکی. بنابراین بس روشن است که باید هدف از استفاده کفش طبی جلوگیری از ایجاد بیماری یا کمک به روند درمان بیماری باشد.
کمتر از بیست و پنج درصد از افراد دچار هیچ یک از مشکلات و اختلالات مرتبط با پا نیستند. در این گروه پاها دارای شکل و ظاهر طبیعی هستند و نیازی به استفاده از هیچ گونه وسیله محافظتی به منظور مراقبت از پاها در هنگام تحمل وزن بدن نیست .در همه نقاط جهان پوشیدن یک جفت کفش مناسب به عنوان بهترین روش برای پیشگیری از بروز درد پا و سایر اختلالات مرتبط با آن محسوب میشود. پوشیدن کفش مناسب میتواند به اصلاح رشد و حالت بدن، بهبود قابلیت حرکتی شما ، رفع درد و داشتن پاهایی سالم کمک کند تا در نهایت زندگی شادتر و سالم‌تری داشته باشید. معمولاً پوشیدن یک جفت کفش مناسب میتواند به تغییر دادن نحوه راه رفتن شما کمک کند به عنوان مثال اگر در هنگام راه رفتن به جای آن که به پاشنه خود فشار بیشتری بیاورید به پنجه‌های خود فشار وارد می‌کنید پوشیدن کفش مناسب میتواند به رفع درد و فشار در هنگام راه رفتن کمک کند و احساس بهتری را در شما ایجاد نماید.
امروزه متخصصین میتوانند با طراحی و ساخت یک کفش مناسب به رفع درد و ناراحتی شما کمک کنند تا شما بتوانید با راحتی بیشتری راه بروید.
بر خلاف تصور عموم ،کفش طبی فقط مخصوص افراد مسن نیست بلکه همه افراد در سنین مختلف با توجه به شرایط خاص خود یا مشکلی که دارند میتوانند از این نوع کفش استفاده کنند. درصورتی که پاهای شما در شرایط مطلوبی قرار ندارند یا آنکه عملکرد مکانیکی مچ یا پای شما مناسب نیست استفاده از کفش طبی بهترین گزینه برای شما محسوب میشود . معمولا کفش طبی شامل کفی متحرک نیز می‌باشد که به شما اجازه می‌دهد در هنگام پوشیدن انواع مختلفی از کفش‌های خود از آن استفاده نمایید. کفی طبی با توجه به شرایط پای شما طراحی و ساخته میشود تا راحتی بیشتری را ایجاد کند. کفش طبی در سایز و اندازه‌های مختلف طراحی و ساخته میشود .به عنوان مثال شما می‌توانید از انواع مختلف کفش طبی که دارای پهنای متفاوتی هستند استفاده کنید تا در هنگام راه رفتن دچار درد و ناراحتی نشوید. پوشیدن کفش طبی بسیار راحت است و شما در هنگام پوشیدن آن احساس خوبی خواهید داشت. قسمت کفی آن به خوبی از پاهای شما محافظت می‌کند و قابلیت جذب ضربه در این نوع کفش بسیار عالی است. این ویژگی‌ها باعث شده که کفش طبی به یک گزینه عالی برای افرادی تبدیل شود که دچار درد و ناراحتی پا هستند.
اما متاسفانه بیش از هفتاد درصد از افراد از یک کفش نامناسب استفاده می‌‌کنند که تناسب خوبی با پاهای آنها ندارد.
مواردی که استفاده از کفش طبی توصیه میشود و معمولا نتایج مطلوبی را به دنبال دارد می توان اشاره کرد
پس از جراحی پا
تورم در ناحیه مچ یا کف پا
پلانتار فاسیا
صافی کف پا یا افتادگی قوس کف پا
انگشت چکشی
بونیون
خار پاشنه
آرتروز
دیابت
