آخرین روزهای هر سال، حس و حال خودش را به همراه دارد به خصوص برای ما ایرانیان که آماده می‌شویم برای برگزاری آیین باستانی نوروز و به استقبال بهار می‌رویم تا با جشن و سرور قلب و روحمان را پیوند دهیم با رستاخیز طبیعت و دوباره برخیزیم و روزگارمان را از هر چه که غبارآلود و تاریک است گندزدایی کنیم و روزهایمان را از نو آغاز کنیم.
بهترین خاطراتمان مربوط به دوران کودکی و سال‌هایی است که چه مشتاقانه به استقبال نوروز می‌رفتیم. اما امروز حالمان خوب نیست. سالهاست روانشناسان بر این قدرت بشری تاکید دارند که اگر انسان بتواند توانایی‌های خودش را بشناسد، می‌تواند مسائل زندگی را حل کرده و به موفقیت‌های چشمگیری دست پیدا کند و علاوه بر آن زندگی سالمی از نظر روانی برای خود و خانواده فراهم کند. عده کثیری نیز از این امر استفاده کرده‌اند و همه بلایا و ناخوشی‌ها و رویدادهای بد زندگی را مستقیم بر عهده خود شخص انداخته‌اند و هر کس را به تنهایی مسئول دانسته‌اند در حالی که از تاثیر مستقیم جامعه بر فرد غافل مانده‌اند. سالهاست بنا بر علت‌های مختلف که ظاهرا به مصلحت نیست به رشته‌های علوم انسانی به خصوص جامعه شناسی در کشور ما بهایی داده نمی‌شود.
امروز به وضوح می‌بینیم که جامعه و ملت ایران چه دردی را متحمل می‌شوند. ما حالمان خوب نیست همانطور که سرزمینمان حال خوبی ندارد. چگونه به استقبال بهاری برویم که بیشتر منابع و محیط زیستمان در حال نابودی است؟ همین اسفند ماه بود که توله یوز ایرانی که برای ملت ایران به یک نماد تبدیل شده بود تلف شد و ما باز هم یک گام به کلمه انقراض نزدیک‌تر شدیم. ما حالمان خوب نیست و امسال با خوشحالی به استقبال بهار نخواهیم رفت. به هزار و یک دلیل که حتی استفاده از واژه‌ها برای توصیف‌شان ممنوع است عیدمان مبارک نیست.
سالی که گذشت برای ما نه یک سال که هزاران سال گذشت. هر روز از 365 روز آبستن وقایعی بود که هر کدام از آنها به مدت‌ها وقت نیاز داشت تا التیام پذیرد اما صد افسوس.
سال 1401 چشم‌ها و گوش‌هایمان را بستیم و خودمان را به ندیدن و نشنیدن زدیم تا بتوانیم کارمان را انجام دهیم. به وظایفمان عمل کردیم. 12 شماره مجله اخبار صنعت چرم و کفش چاپ شد و همراه شما در نمایشگاه‌ها و رویدادها بودیم. تا آنجا که توانستیم اخبار و اطلاعات صنعت را انعکاس دادیم و سعی کردیم بهترین خودمان باشیم. سعی کردیم پا به پای افشین شادی مهر بدویم هر چند که گاهی به گرد پایشان هم نرسیدیم. اگر کوتاهی در این سال از اهالی نشریه دیدید به بزرگی خودتان ببخشایید.
شراره کدخدازاده
سردبیر
