هر ماه به بهانه نوشتن اين صفحه و براي اين که سخن دوم سخني باشد موثر، مسائل مختلف صنعت، اخبار روز، اتفاقات و رويدادها را مرور مي‌کنم که شايد بتوانم نکته‌اي مثبت هر چند کوچک از ميان آنها پيدا کنم و با شما در ميان بگذارم.
اين ماه نا اميد از هرجا به تقويم ارديبهشت ماه 1402 و مناسبت‌هاي آن پناه آوردم تا در مورد روزهاي نامگذاري شده آن بنويسم.
از اول ارديبهشت ماه شروع کردم. روز بزرگداشت سعدي.
هر روز براي رسيدن به محل کار، تقاطع خيابان انقلاب – سعدي شمالي يا همان دروازه دولت از ماشين يا مترو پياده مي‌شوم. به تازگي طي مراسمي با حضور وزير ارشاد، معاون خدمات شهري شهرداري تهران، مديرعامل سازمان زيبا سازي و اعضاي شوراي شهر تهران با ده روز تاخير از مجسمه سعدي شيرازي در روز يازدهم ارديبهشت رونمايي شد.
اين مجسمه بزرگترين مجسمه برنزي پايتخت است که براي بزرگداشت سعدي در ميدانگاه سعدي نصب شده است. در اين ميدانگاه به درشتي نوشته شده است که:
بني آدم اعضاي يکديگرند
نگاهي کلي به ديگر روزهاي ارديبهشت ماه انداختم. 3 ارديبهشت روز معماري، 15 ارديبهشت روز شيراز و 28 ارديبهشت روز جهاني ميراث فرهنگي.
مجموع اين روزها در کنار هم خبر دردناکي که به تازگي منتشر شده است را تداعي مي‌کند. خطر تخريب بيخ گوش آرامگاه سعدي است و اين آرامگاه 40 سال است که مرمت نشده است. اين خبر مثل هزاران خبري که در سال‌هاي اخير شنيده‌ايم باور نکردني است. حوض ماهي آرامگاه سعدي خشک شده و بناي اصلي آرامگاه هم در برخي از نقاط دچار فروريختگي و ترک شده است. جالب است بدانيد که سعديه يک‌بار در دوران صفويه و در سال 998 هجري قمري توسط حکمران فارس ويران شده و دويست سال بعد، کريم‌خان زند عمارتي بر روي آرامگاه سعدي بنا کرده است.
اما بهانه اصلي ميراث فرهنگي نسبت به عدم رسيدگي به مرمت آرامگاه سعدي کمبود بودجه است. طبق آمار در فروردين ماه امسال بيش از 90 هزار نفر از اين آرامگاه ديدن کرده‌اند که اگر برنامه‌ريزي دقيقي در اين زمينه صورت مي‌گرفت با درآمد حاصل از فروش بليت بخشي از اين اثر تاريخي مرمت مي‌شد.
در حال حاضر آثار ملي و ميراث فرهنگي بيشتر از دولتمردان مورد توجه مردم قرار گرفته است و حاضرند براي حفظ و نگهداري آنها تلاش کنند چرا که آنها نه تنها متعلق به ما بلکه به آيندگان نيز تعلق دارند.
به هر حال اگر شما هم مانند من هر روز از دروازه دولت عبور مي‌کنيد خوب به چهره سعدي نگاه کنيد و با خود فکر کنيد که آيا تاريخ از ما هم به مانند مردمان دوران صفويه ياد خواهد کرد که آرامگاه سعدي را ويران کرديم؟ آيا آيندگان نفرينمان خواهند کرد که سه ميليارد بودجه براي زيباسازي دروازه دولت درنظر گرفته ايم اما سه ميليارد براي مرمت آرامگاه سعدي نداريم؟ اين روزها زياد به چهره سعدي نگاه مي‌کنم.
از ديگر روزهاي نامگذاري شده در ارديبهشت ماه مي‌توان به روز کارگر، روز معلم، روز ملي خليج فارس، روز جهاني صليب سرخ، روز فرهنگ پهلواني، روز روانشناس، روز ايمني، روز بزرگداشت فردوسي، روز بزرگداشت حکيم عمر خيام اشاره کرد اما من هنوز در اول ارديبهشت مانده‌ام و حرف‌هاي ناگفته در روز بزرگداشت شيخ عجل همچنان ناگفته باقي خواهد ماند چه برسد به روزهاي ديگر.
شراره کدخدازاده
