نمایشگاه تبریز چطور بود؟

«نمایشگاه کیف، کفش و صنایع وابسته تبریز» دیگر رویداد مهم این شهر برای این صنف در مرداد ۹۸ بود. هرچند رسالت یک خبرنگار اطلاع رسانی و آگاهی بخشی است اما بگذارید این بار جایمان را عوض کنیم. چراکه خوشبختانه مخاطبان اخبار صنعت چرم و کفش همگی خوانندگان تخصصی هستند و تخصص آنها از من خیلی بیشتر است پس بهتر است از خودشان بپرسم که نمایشگاه تبریز خوب بود؟
نمی‌دانم نظر شما چیست اما از نظر من خوب نبود. رقابت‌ها جای رفاقت‌ها را گرفته بود. رقابت‌های انتخاباتی را می‌گویم. خوب نیست این حجم از رقابت. خوب است؟! فکر می‌کنم ۴سال و ۸سال برای ریاست بر یک اتحادیه برای این که به تکلیف خود عمل کنیم کافی باشد. با این حال میل به عضویت دائم العمر در اتحادیه‌ها، خاص صنف کفاشان نیست.
در قانون نظام صنفی دیده شده است که افراد بیش از ۲دوره متوالی و ۴ دوره متناوب حق ندارند عضو هیات مدیره باشند. حال اینکه اگرچه بند به بند قانون نظام صنفی نیازمند بازخوانی و احتمالا اصلاحاتی است اما اصناف گویا تنها می‌خواهند همین یک ماده قانونی را تغییر داده و در هیات مدیره بمانند و بمانند و بمانند. اصلا شما باز هم کارهای ناکرده‌ای دارید که به واسطه تجربه بالا و بلندتان نیاز است تا سال‌های سال باز هم در اتحادیه بمانید و سایرین از شما کم توان‌تر هستند. باشد! قبول! رقابت‌های انتخاباتی در این نمایشگاه که به واسطه دمای سالن گرم و به واسطه حضور بازدیدکنندگان غیرتخصصی یخ بود ضرورت داشت؟
البته نه این که کلیت این نمایشگاه بد باشد، اما انتظارم بیش از این بود. بله! دید و بازدید‌ها خوب بود. افرادی را می‌دیدم که با هم آشنا می‌شدند، یا این که از یاد هم رفته و در فهرست‌ طرف معامله‌هایشان از قلم افتاده بودند و حالا دوباره با هم دست همکاری می‌دادند.
تبادل نظر و اطلاعات می‌کردند، پروژه‌های جدید و بزرگی را کلید زده و به هم معرفی می‌کردند و … اما در این برهه زمانی که نیازمند تلاش و تکاپو برای افزایش تولید با کیفیت هستیم آیا بهتر نبود نشست‌های تخصصی داشته باشیم؟ نیاز نبود که مدرسانی از کشورهای دیگر بیاوریم؟ نیاز نبود که کالاهای ارائه شده از سوی هر تولید‌کننده را مورد نقد قرار دهیم؟ نیازنبود همان بازدیدکنندگان غیر تخصصی را به سالنی هدایت کرده و به آنها این فرصت را بدهیم که کفش‌های آماده فروش را پا زنند و نظرشان را بگویند؟ یا اگر کفشی از تولیدکننده‌ای آشنا به پایشان دیدیم دستشان را بگیریم و با خود ببریم به غرفه تولیدکننده مربوطه و نظر مصرف کننده واقعی را به گوش تولیدکننده برسانیم؟ نمی‌دانم. حتما نیاز نبود. وگرنه شما این کارها را می‌کردید.