تبریز با وجود اینکه پایتخت چرم و کفش ایران شناخته شده است، اما شهرک اختصاصی برای این صنعت در تبریز وجود نداشته و کمر تولیدکنندگان رفته رفته زیر بار مشکلات گوناگون خم میشود.
به گزارش اخبار صنعت چرم و کفش – این روزها حال و روز قطب تولید چرم و کفش ایران خوب نیست و برخی از تولیدکنندگان از افول این صنعت در مهد چرم ایران بیم دارند. آنها از مشکلاتی صحبت میکنند که زیبنده تولیدکنندگان ماهر و مهد چرم ایران نیست و چشم انتظار به فردایی دوختهاند تا بلکه موانع و مشکلات از این هنر کنار برود.
گویا شیوع ویروس کرونا، افزایش قیمت مواد اولیه، نبود نیروی ماهر و متخصص و نبود تسهیلات بانکی کم بهره، همگی دست به دست هم دادهاند تا تولیدکنندگان با هنر دیرینه خود خداحافظی کنند در حالی که جایگاه این هنر مختص شهر اولینها نبوده و کفش تبریز در منطقه خاورمیانه شهره هست.
تولید ۶۰ تا ۹۰ میلیون جفت کفش چرم در تبریز
رئیس اتحادیه کفاشان و پستاسازان تبریز گفت: ۳ هزار و ۷۸۰ واحد تولیدی و فروش در استان آذربایجان شرقی وجود دارد که با وجود ۵۵ واحد بزرگ صنعتی در کلانشهر تبریز، هزار و ۳۰۰ واحد در قسمت فروش کفش چرم و ۳۰۰ واحد نیز در قسمت خدمات و تولید نیز، مشغول فعالیت هستند.
علیرضا جباریان فام ادامه داد: در این حوزه ۶۰ هزار نفر به طور مستقیم و ۶۰ هزار نفر دیگر نیز به طور غیر مستقیم فعالیت دارند که به طور سالیانه حدود ۶۰ تا ۹۰ میلیون جفت کفش چرم تولید میشود.
وی افزود: متأسفانه بانکها به صنعت کفش اهمیت چندانی قائل نیستند و حتی برای دریافت تسهیلات بانکی با بهره بالا، موانع بسیاری برای تولیدکنندگان میتراشند تا امکان دریافت تسهیلات و به روز رسانی تجهیزات از آنان سلب شود.
جباریان گفت: با توجه به افزایش قیمت ارز و مواد اولیه، سرمایهها به یک پنجم کاهش یافته است و همین موضوع، نیازمند تسهیلات است تا کارخانهها به حیات خود ادامه دهند.
کاهش سرمایهها و عدم حمایت دولت
رئیس اتحادیه کفاشان و پستاسازان تبریز بیان کرد: عدم دریافت تسهیلات بانکی یکی از اساسیترین مشکلات موجود در این حوزه است که متأسفانه با عدم همکاری بانکها و دولت، وامی در اختیار تولیدکنندگان قرار نمیگیرد و اغلب با یک پروسه طولانی همراه است.
وی به نبود نیروهای ماهر و نیمه ماهر در این حوزه اشاره کرده و گفت: نبود هنرستان و دانشگاه در این صنعت، نیروی کار را به شدت کاهش داده و منجر شده است تا کارخانهها در تأمین نیروی کار با مشکل روبرو شوند اما افتتاح مدرسه کفش به مرور زمان تا حدودی میتواند در این زمینه مؤثر واقع شود.
نبود شهرک اختصاصی در صنعت کفش چرم
جباریان افزود: یکی دیگر از مشکلات موجود در این حوزه، نبود شهرک اختصاصی در صنعت کفش است. در حال حاضر، بالای ۷۰ درصد کارگاهها اجاره نشین هستند که نبود یک شهرک اختصاصی منجر به عدم متمرکز نشدن کارگاهها در یک محل میگردد.
وی ادامه داد: طی سال گذشته تمام کارگاههای کفش، این امکان را در اختیار داشتند تا به ازای ۳ نفر از کارگران خود، از معافیت کمک دولتی از سوی بیمه تأمین اجتماعی برخوردار شوند اما متأسفانه این امکان دیگر وجود ندارد و اکنون، کارفرمایان از پرداخت هزینه هنگفت بیمه ناتوان شدهاند.
افزایش بی رویه قیمت مواد اولیه
جباریان به افزایش بی رویه قیمت مواد اولیه تأکید کرده و افزود: افزایش بیرویه قیمت مواد اولیه منجر به افزایش قیمت نهایی کفش و ناتوانی مردم از خرید آن شده و در نتیجه بازار را به سمت کسادی سوق داده است.
رئیس اتحادیه کفاشان و پستاسازان تبریز بیان کرد: تولید کننده کیف چرم در تبریز به شدت کاهش یافته است و اغلب کیفهایی که توسط افغانیها در تهران و مشهد به بازار عرضه میشود عمدتاً ساخته شده از چرم مصنوعی است که با قیمت پایینی به فروش میرسانند.
وی گفت: بیش از ۸۰ درصد صادرات به کشورهای عراق و افغانستان و ۲۰ درصد دیگر نیز به کشورهای ارمنستان، امارات، قطر و پاکستان انجام میگیرد که طی یک ماه گذشته صادرات به دلیل مشکلات امنیتی افغانستان، به طور کامل قطع شده بود اما در حال حاضر، این مشکل رفع شده است.
لزوم واکسیناسیون برای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا
جباریان در پایان افزود: با توجه به کوچک بودن کارگاههای تولید کفش و تراکم بالای نیروی کار، در کارگاهها، خطر افزایش ابتلاء به کرونا وجود دارد و به همین دلیل، باید واکسیناسیون کارگران در این صنف هر چه زودتر آغاز گردد.