سال 1400 بر همه شما عزیزانی که یک سال از خوانندگان و مخاطبان مجله ما بودید مبارک. خدا را شاکریم که اجازه داد تا سالی دیگر در خدمت شما عزیزان باشیم. سال‌هایی که گذشت به قدری سخت بود که هر سالمان دریغ از پارسال شده است و این به معنای شروع سالی سخت تر نسبت به سال گذشته است. باید کمر همت ببندیم و این سال را هم با هوشیاری و تلاش مضاعف پشت سر بگذاریم. سختی‌های زندگی سبب شده تا ما روح شکرگزاری که از بزرگترین نعمات برای ما انسان‌ها است را از دست بدهیم. اما روح شکرگزاری چیست؟ هر وقت توانستید با تمام گرفتاری‌ها و مشکلات زندگی باز هم خندان و بانشاط و سپاسگزار خداوند باشید، روح شکرگزاری را در خود نهادینه کرده‌اید.
خیلی دیگر از خصوصیات انسانی نیز از میان ما رخت بر بسته است. حامی بودن، همدلی، عشق، صمیمیت، خودشناسی، خداشناسی، جلای دل و… که نبود آنها تاثیرات مهلکی را بر زندگیمان گذاشته است.
اواخر سال 1399 در انتخابات تشکلی دعوت شدم که خودم به شخصه عرق خاصی به آن تشکل داشتم ولی با یک تغییر بزرگ در آن تشکل مواجه شدم و با اینکه عده زیادی از آن گروه، جلسه را ترک کردند، بقیه بدون در نظر گرفتن نظرات دوستان و همکاران خودشان ادامه راه دادند و انتخابات انجام شد. مگر نه این است که وقتی ما تشکلی را تشکیل می‌دهیم برای همه اعضای آن گروه از صنف و صنعت است؟ چرا عده‌ای تمام منافع را برای خودشان می‌خواهند و به فکر بقیه نیستند؟ مگر تاریخ شرکت‌های بزرگ را نخوانده‌اید؟ آنهایی که دیدگاه‌شان منفعت طلبی بود بعد از مرگ شرکت‌های خود را از دست دادند و دیگر نامی هم از آنان باقی نماند. سه برند بزرگ کفش کشور خودمان چه شدند؟ مرحوم ایروانی و بقیه کجا هستند؟ به خاطر می‌آورم وقتی انقلاب شد به آنها مفسد فی‌الارض می‌گفتند. ما به دنبال چه هستیم و به کجا می‌خواهیم برسیم؟
ما انسان هستیم و از انسانیت خود دور افتاده‌ایم به همین دلیل حالمان بد است و از چیزی رضایت نداریم. بیایید به دنیا عاشقانه نگاه کنیم و به یکدیگر و کارکنان و رقبا عشق بورزیم و به قول شاعر به نام معاصر چشم‌ها را باید شست جور دیگر باید دید.
به امید فرداهای بهتر، شاد و پيروز با ایده های مثبت
افشين شادی مهر
