شهرک صنعتی بهاران در 6کیلومتری شهر همدان چندسالی است که پذیرای یکی از فعالان صنعت چرم و کفش کشور است. «حمید ورشوچی مدیر عامل برند لیانا» تولیدکننده کفی و کفشهای طبی است و کارخانه خود را در این شهرک مستقر کرده است. وی زاده و بزرگ شده شهر همدان است و سابقه حضورش در این صنعت قدمت بسیار دارد به طوری که پدربزگ پدرش،حاج آقا ساعی، نیز جزو کفاشان مطرح همدان بوده است. پدر خانواده ورشوچی نیز از 60 سال پیش با نام کفش ورشوچی در خیابان بوعلی همدان صاحب قدیمیترین فروشگاه کفش بوده است و هم اکنون سه فروشگاه وی توسط فرزندان ایشان اداره میشود. در ادامه گفت و گوی ما را با «حمید ورشوچی مدیر عامل برند لیانا» میخوانید.
لطفا در خصوص نحوه ورودتان به این صنعت توضیحاتی بفرمایید.
ما چهار برادر هستیم که همه به واسطه حضور پدرم در این حرفه، از کودکی با کار کفش آشنا هستیم و برخلاف برادرانم که در حوزه فروش کفش فعال هستند من از جوانی دوست داشتم در کار تولید باشم. در سال 1379 که پدرم بازنشسته شد من مغازه ایشان را تحویل گرفتم. آن موقع شاهد بودم که تولیدکنندههای تهران به ما فروشندگان شهرستانها دیرتر از بقیه جنس تحویل میدادند به همین دلیل تصمیم گرفتم که خودم کفش تولید کنم و در مغازه به فروش برسانم. بنابراین سال 1382 ملکی در کوچه امیدآزادیخواه واقع درباغ سپهسالار تهران خریداری کردم و وارد عرصه تولید شدم. البته چون تجربه تولید نداشتم به تدریج وارد این حوزه شدم اما از همان ابتدا دنبال بهترین کیفیت بودم. امروز نیز با برند لیانا که مخفف نام دخترهایم است و به معنای دختر زیبارو و درخشنده است، فعالیت میکنم.
نحوه ورودتان به عرصه تولید کفی چگونه بود؟
تا قبل از آمدن به این حوزه در کار تولید و فروش کفش بودم و در همدان، تهران و شهرک اندیشه مغازه داشتم اما سال 1396 بعد از بازدید از نمایشگاه آیسف ترکیه، با دوتن از دوستانم تصمیم گرفتیم کارخانه ای راه اندازی کنیم. بنای اول کارخانه در واقع تزریق مستقیم بود و یک سفر به تایوان داشتیم و در آنجا برای خرید دستگاه تزریق مستقیم بیعانه نیز پرداخت کردیم. اما در نهایت به کفی تبدیل شد و در همانجا ست کامل دستگاههای کفی را خریداری کردیم. به این ترتیب در باقرشهر تهران کار تولید کفی را استارت زدیم اما بعد از یک سال از شرکایم جدا شدم. پس از آن به واسطه موقعیتی که در همدان داشتم و همچنین به دلیل اعتباری که پدرم در این شهر دارد، تصمیم گرفتم کارخانه را در همدان راه اندازی کنم. در این راه برادر کوچکم، شهاب، من را بسیار همراهی کرده است و درواقع شریک من شد اما ایشان غالبا در مغازه پدرم حضور دارد و من در اینجا مشغول تولید و فروش هستم. بعد از احداث کارخانه حجم کار بسیار زیاد شد به همین دلیل دو عدد از مغازههایم در باغ سپهسالار و میرداماد را تحویل دادم و بیشتر روی کار تولید و همچنین اداره کردن فروشگاه همدان و شهرک اندیشه متمرکز شدیم.
در خصوص شهرک صنعتی بهاران نیز توضیحاتی بفرمایید.
آغاز به کار شهرک صنعتی بهاران به حدود 15 سال پیش برمیگردد که در همدان استارت خورده و فاز دومش نیز آغاز شده است و در مرحله فروش و واگذاری زمینهایش هستند.
برای انتقال کارخانهام به همدان بسیار تحقیق کردم و با توجه به این که شهرک صنعتی بهاران از نظر موقعیت جزو بهترین شهرکها است و فاصله کمی با همدان دارد و همچنین از بابت نیروی کار نیز بسیار خوب است و نیروی کار زیادی در این شهرک وجود دارد، این شهرک را برای استقرار و راهاندازی کارخانه انتخاب کردم. در حال حاضر ما از یک طرف زیر نظر اتحادیه کفاشان دست دوز تهران هستیم و از سوی دیگر زیر نظر صنعت معدن و تجارت هستیم. همچنین فروشگاه هایمان زیرنظر اتحادیه صنف کیف و کفش چرم همدان است.
کارخانه فعلی شما در شهرک صنعتی بهاران چه مساحتی دارد و چه محصولاتی در آنجا تولید میکنید؟
متراژ زمین کارخانه 1500 مترمربع است، 630 متر سوله و 150 مترمربع نیز بخش اداری دارد. ما در واقع کارخانه را به 3 قسمت تقسیم کردهایم که هر قسمت پروسه تولید و مدیر تولید مخصوص خودش را دارد.
قسمت اول کارخانه به تولید کفیهای ابری اختصاص داده شده است. در قسمت دوم کارخانه نیز کفیهای پییو تولید میکنیم که سیستم آن به صورت کانوایر دستی است. البته بسیار خوشحال هستم که این سیستم را دارم چون نیروی زیادی میخواهد و هرچقدر نیروی تولیدم را بالا میبرم لذت و آرامش بیشتری را پیدا میکنم.
قسمت سوم نیز مختص تولید کفش است که فعلا به صورت سنتی و دستی ا نجام میدهیم اما در آینده برنامه داریم که آن را صنعتی کنیم و دستگاه کارکشی بگیریم. برای این کار صحبتهای اولیه را انجام دادهایم و برآورده هزینه نیز کردهایم. البته قصد ندارم به صورت کامل آن را بیاورم چون من معتقدم گاهی مواقع دیدگاه تولیدکننده باید دیدگاه چین باشد نه اروپا.
همانطور که میدانید اروپا چون صنعت مادر را دارد و دنبال تکنولوژی است به کارهایی که به صورت دستی باشد و نیروی کاری زیاد بخواهد اصلا وارد نمیشود. اما کشور چین چون جمعیت بالایی دارد و سیاست دولت چین نیز این است که فرد بیکار در کشورش نداشته باشد، غالبا در پی این است که هزینه کار را پایین بیاورد و در عوض نیروی کار را زیاد کند؛ بنده شخصا در کارخانههای چین مشاهده کردام که تنها به دنبال این هستندکه نیروی بیشتری جذب کنند تا به این ترتیب دولت نیز بیشتر حمایتشان میکند. به همین دلیل من نیز از سیستم کانوایر در تولید کفش استفاده کردهام و از استفاده کردن از سیستمهای تمام اتوماتیک اجتناب کردهام تا نیروی کار بیشتری مشغول شوند. به نظر من اگر تمام تولیدکنندگان کفش ما بخواهند سیستم تمام اتوماتیک بیاورند جایی برای جمعیت بسیار زیادی از کارگرانی که در این صنعت زحمت میکشند نمیماند.
به این ترتیب همانطور که گفتم در قسمت سوم کارخانه تولید کفش پییو داریم. البته دوست داشتم کفش پاشنه داری که به صورت سنتی در تهران از سال 82 تولید میکنم را نیز به همدان بیاورم اما چون نیاز به استادکار مخصوص خودش دارد به خصوص در کار پیشکاری، نتوانستیم آن را از تهران به همدان انتقال بدهیم. به عبارت دیگر چون کارهایی که ما تولید میکنیم کار پاشنهدار مجلسی و کار عروس است و این کارها، کارهایی است که ظرافت و دقت بالا و همچنین تجربه زیاد پیشکار را می طلبد، به همین دلیل کارپاشنه دار را در تهران و کفش پی یو را در همدان انجام میدهیم.
در پایان با توجه به اینکه فرمودید زیر نظر اتحادیه صنف کیف و کفش چرم همدان نیز هستید، نظرتان در خصوص فعالیتهای این اتحادیه چیست؟
از وقتی که مدیریت اتحادیه همدان به آقای گازرانی و دیگر همکاران شان از جمله آقای موقر سپرده شده است، بسیار برای آن زحمت کشیدهاند و رشد خیلی خوبی در این چندسال بخصوص در قسمت تولید داشتند. به همین دلیل وقتی با همکارانمان صحبت میشود ، همدان را به عنوان قطب تولید در غرب کشور میشناسند که به نظرم این امر را مدیون زحمات مسئولان این اتحادیه و به خصوص آقایان گازرانی و موقر هستیم.