صنعت چرم و کفش سهم قابل توجهی در اقتصاد لبنان دارد و یکی از صنایع مهم این کشور محسوب می‌شود. محصولات‌چرمی لبنان در بازارهای جهانی شاخته‌شده‌است.
به گزارش اخبار صنعت چرم و کفش، زنجیره صنعت چرم در لبنان از صنعت دباغی آغاز می‌شود. دباغی چرم در لبنان یک حرفه بسیار قدیمی است که قدمت آن به صدها سال پیش باز می‌گردد.
بر اساس آمارهای موجود در سال ۱۹۷۰ تعداد دباغخانه‌های فعال در لبنان بیش از ۱۷۰ دباغخانه بود که مهم‌ترین آنها در شهرهای بیروت، زحله، صیدا، طرابلس، صور، جبیل و مشغله قرار داشت.
این در حالی است که در سال‌های اخیر تعداد دباغخانه‌های موجود در لبنان به ۲۲ دباغخانه کاهش یافته و از این تعداد نیز تنها حدود ۱۲ دباغخانه فعال است.
آماری که از سوی سندیکای تولیدکنندگان چرم لبنان ارائه شده نشان می‌دهد که ظرفیت تولید این بخش در مقایسه با تعداد پوست خام به دست آمده از ذبح گاو، گوسفند و بز بسیار بیشتر است.
طبق آخرین آمارها روزانه ۸۰۰ قطعه پوست گاو، ۲۵۰۰ قطعه پوست گوسفند و هزار قطعه پوست بز در لبنان تولید می‌شود اما میزان فرآوری این میزان پوست و تبدیل آن به چرم بسیار کمتر است.
پوست دباغی شده در دباغخانه‌های لبنان برای تولید محصولات چرمی از جمله کیف و کفش به کارگاههای تولیدی فروخته می‌شود اما با توجه به کاهش تعداد کارخانه‌های تولید کیف و کفش طی سال‌های اخیر، چرم‌های دباغی شده بیش از نیاز بازار لبنان است و لذا مازاد آن به کشورهای آلمان، قبرس، رومانی، اردن و یونان صادر می‌شود.
در سال ۱۹۶۴، مکانیزاسیون و واردات ماشین آلات لازم برای صنعت چرم از کشورهای دانمارک، آلمان و ایتالیا آغاز شد و مهندسان ایتالیایی در توسعه تدریجی این ماشین‌ها به کارخانه‌داران لبنانی کمک کردند.
در اوایل دهه ۷۰ میلادی، تولیدکنندگان کفش در لبنان به سطح بسیار خوبی رسیدند و شروع قبضه بازارهای خارجی کردند که مهم‌ترین آنها بازار خلیج فارس، به ویژه بازار عربستان بود و سالانه صدها کانتینر به کشورهای خلیج صادر می‌شد.
موقعیت تولیدکنندگان کفش در این دوره بهبود یافت و با توسعه و واردات ماشین‌آلات مدرن ادامه یافت. در این سال‌‌ها صنایع مکمل کفش که شامل صنعت تولید قطعات کفش و دیگر لوازم جانبی کفش بود شکل گرفت.
پس از سال ۱۹۷۴ و در جریان جنگ‌های داخلی لبنان، واردات کفش آزاد شد. کفش‌های وارداتی مشمول عوارض گمرکی نبود و همین امر باعث شد حجم واردات از ایتالیا به بازار لبنان سالانه افزایش یابد.
کاهش در صنعت چرم و کفش به آرامی ادامه داشت تا اینکه جنگ سی و سه روزه لبنان در سال ۲۰۰۶ آغاز شد. در جریان این جنگ چندین کارخانه، از جمله کارخانه‌های بسیار مهم را که ده‌ها کارگر در آن مشغول به کار بودند، تخریب و سرانجام تولیدات آنها متوقف شد.
در دوره‌ای که برخی از کارخانه‌ها تخریب شدند، بازارهای لبنان بیش از پیش مملو از کفش‌های چینی شد.
امروزه و پس از آخرین حمله رژیم صهیونیستی به لبنان، تعداد کارخانه‌ها و کارگاههای کوچک به چند ده کارخانه کاهش یافته است و همچنان در حال کاهش است. بر اساس آخرین آمار در حال حاضر تنها حدود ۲۰۰ کارخانه و کارگاه تولید کفش در لبنان فعال است.
منبع: industry
