هوويک ماليانس استاد عکاسی سال‌ها پيش و زمانی که با مجله اخبار صنعت چرم و کفش همکاری کرد، انقلابی را در اين نشريه و عکاسی در صنعت کفش ايجاد کرد. در آن زمان، وي با کار در يک استوديو، عکس‌هاي بسيار خوبي براي اين نشريه به يادگار گذاشته است. او بسيار با علاقه و عشق در اين مجموعه کار مي‌کرد. هوويک 54 ساله است و از سال 1988 ميلادي (1367 شمسي) در سوئد شروع به کار عکاسي کرده است. البته او دبيرستان خود را در تهران به اتمام رسانده و بعد از آن عازم سوئد شده و پس از چند سال دوباره به ايران بازگشته است. به بهانه روز جهاني عکاسي گپ و گفتي دوستانه با وي انجام داده‌ايم که در ادامه مي‌خوانيد.
هنر عکاسي با دانشگاه به دست نمي‌آيد
هوويک به شروع کار عکاسي‌اش در جواني اشاره مي‌کند و مي‌گويد: حدود 23 سال پيش کارم را در تاريکخانه و با عکس‌هاي سياه و سفيد آغاز کردم. براي گذراندن يک دوره سه ساله عکاسي به سوئد رفتم. اين دوره، يک دوره کلاس‌هاي تخصصي بود که شامل نورپردازي، چاپ و مسائل تخصصي در حوزه عکس بود. از آنجا که حرفه تخصصي من عکاسي بود، اين دوره‌هاي تکميلي را زودتر به پايان رساندم.
وي با تاکيد بر اين موضوع که عکاسي يک رشته عملي است، عنوان مي‌کند: رشته عکاسي با کالج و دانشگاه رفتن به دست نمي‌آيد، چنانچه ما عکاساني در سطح جهاني داريم که حتي تحصيل در مدرسه را نيز به اتمام نرسانده‌اند. عکاسي پيش از آنکه علم باشد، هنر است و در دانشگاه ممکن است که تاريخچه اين هنر و اصول اوليه آن را به شما بياموزند، اما چندان براي عکاسي راهگشا نيست.
اين هنرمند عکاس در ادامه يادآور مي‌شود: زماني که از سوئد به ايران بازگشتم، عکاسي را ادامه دادم، به گونه‌اي که تمام زندگي من عکاسي بوده است. در آن زمان در تهران يک مغازه بزرگ عکاسي بود که يکي از دوستانم به من اطلاع داد آنجا آگهي کرده‌اند که به يک مسئول استوديو نياز دارند. من نيز بدين منظور با صاحب آنجا صحبت کردم، او با منزل ما تماس گرفت و به مادرم گفت که حيف است هوويک پيش ما کار کند، اطلاعات او آنقدر بالا است که من متاسف مي‌شوم که براي ديگران عکس چاپ کند. پس از آن من به جاهاي مختلف سر زدم و با آقاي حميد ايرواني آشنا شدم و حدود 26 سال پيش از اين طريق با افشين شادي‌مهر نيز آشنا شدم.
هويک ادامه داد: در زمينه عکاسي ورزشي نيز کارهايي انجام داده‌ام. آن زمان‌ها با شرکت آراد که همکاري داشتم، با ال‌جي نيز کار مي‌کردم که آن زمان با تيم استقلال همکاري مي‌کرد. براي سررسيدهايي که تهيه مي‌کردند، از بازيگرهاي آنها عکس مي‌گرفتم.
با دوربين‌هاي خوب کار مي‌کنم
اين هنرمند عکاس درباره اهميت دوربين در عکاسي عنوان مي‌کند: برند دوربيني که من دوست دارم، برند نيکون است. دوربيني که من براي قطع کوچک استفاده مي‌کردم، قطع نيکون بود و براي قطع متوسط دوربين هسلبلاد استفاده مي‌کردم. در ابتداي کارم با اين دو دوربين کار کردم، اما پس از ديجيتال شدن، قيمت دوربين‌ها متفاوت شد. دوربين ديجيتال نيکون مناسب بود، اما دوربين هسلبلاد بسيار گران بود. هرچند طي ساليان سال من قادر شده‌ام که لنزهاي مختلفي را جمع‌آوري کنم.
از عکاسي خبري تا حوادث
هوويک در پاسخ به اين پرسش که آيا عکاسي خبري هم انجام مي‌داديد، خاطرنشان مي‌کند: بله، زماني که تهران بودم با روزنامه همکاري مي‌کردم و زماني نيز که در سوئد بودم، با روزنامه‌هاي آنجا کار مي‌کردم و عکس‌هاي ورزشي و تصادفات ماشين و حوادث مي‌گرفتم.
وي همچنين در پاسخ به اين پرسش که عکاسي صنعتي را چگونه آغاز کرديد، بيان مي‌کند: عکاسي صنعتي را از سوئد شروع کردم و با شرکتي کار مي‌کردم که در ايران هم نمايندگي داشت و تسمه و لاستيک‌هاي خودرو توليد مي‌کرد. من در اين شرکت، کارهاي عکاسي کارخانه را انجام مي‌دادم.
عکاسي خبري شکار لحظه است
هوويک در پاسخ به اين پرسش که چه تفاوتي بين عکاسي صنعتي و خبري وجود دارد، مي‌گويد: عکاسي خبري کار در لحظه است که اگر آن لحظه را به موقع شکار نکنيد، از دست خواهد رفت. ولي در عکاسي صنعتي عکس پس از گرفته شدن به مشتري تحويل داده مي‌شود، اگر مشتري يا خودت راضي نباشيد، دوباره و سه‌باره مي‌توانيد آن عکس را بگيريد. از اين رو در عکاسي خبري اگر کادر و فوکوس شما درست نباشد، چندان مشکلي نيست، اما در عکاسي صنعتي بايد فوکوس و نور کافي وجود داشته باشد، در غير اين صورت نمي‌توان کار دلخواه را تحويل داد. البته سخت‌ترين نوع عکاسي، عکاسي از طبيعت و پرندگان و حيوانات است، چراکه ماه‌ها بايد بگذرد تا بتوان کادري را به دلخواه درآورد.
وي درباره جايزه‌هايي که دريافت کرده است، عنوان مي‌کند: زماني که سوئد بودم در مسابقات شرکت مي‌کردم. من عضو انجمن جهاني عکاسان هستم. زماني که عضو اين انجمن باشيد مي‌توانيد در مسابقات شرکت کنيد. عضو انجمن عکاسان سوئد هم هستم و کارتم را تمديد مي‌کنم و در مسابقات شرکت مي‌کنم. البته در مسابقات بزرگتر جهاني شرکت نمي‌کنم. نمايشگاه انفرادي نيز برگزار نمي‌کنم و نمايشگاه‌هايي هم که تاکنون شرکت کرده‌ام، همراه با دوستانم بوده است.
علاقمندي‌ام به عکاسي از پدرم نشات گرفته است
هوويک در پاسخ به اين پرسش که اين همه عشق به عکاسي از کجا نشات گرفته است، بيان مي‌کند: پدر من از کودکي به عکس و فيلم علاقه‌مند بود و پدرم همواره پشت عکس‌ها را توضيحاتي مي‌نوشت و علاقه‌مندي به عکاسي از کودکي شکل گرفت. بعدها عضو باشگاه عکاسان در تهران شدم و از 16 سالگي مسير من مشخص شد.
وي ادامه مي‌دهد: پدرم جزو کساني بود که در بابل سينما داشت و اين سينما هم تابستاني و هم زمستاني بود. يک سينماي باز در حياط بود که مردم آنجا فيلم مي‌ديدند که اين سينما در سال 1342 به علت دعواهايي که صورت مي‌گرفت تعطيل شد. تعطيلي اين سينما را پدرم در روز تولد مادرم به او تقديم کرد.
هوويک درباره زندگي‌اش در کشورهاي مختلف مي‌گويد: من در 4 کشور سوئد، ايران، فرانسه و ارمنستان زندگي کرده‌ام. هم‌اکنون در ارمنستان زندگي مي‌کنم. وي مي‌گويد: من در تمام اين کشورها عکاسي کرده‌ام. هم‌اکنون در ارمنستان عکاسي روي سگ انجام مي‌دهم. چون به سگ علاقه دارم، سگ‌ها را به استوديو مي‌آورند و از آنها يا با صاحبان آنها عکاسي مي‌کنم. عکاسي از سگ از عکاسي بچه‌ها راحت‌تر است. در فرانسه نيز فضاي داخلي مک‌دونالد را عکاسي مي‌کردم. زماني که رستوران باز مي‌شود براي آرشيو و تبليغات از تمام بخش‌هاي رستوران عکس گرفته مي‌شود.
برنامه آينده
اين هنرمند عکاس در پاسخ به اين پرسش که برنامه آينده شما چيست، عنوان مي‌کند: برنامه آينده من اين است که درآرامش بتوانم از زندگي لذت ببرم. البته عکاسي جزو لاينفک زندگي من است و هم‌اکنون من با دخترم نيز همکاري مي‌کنم و دخترم در زمينه بسکتبال عکاسي مي‌کند، از اين‌رو من تمام تجربيات خود را در اين زمينه در اختيار او قرار مي‌دهم. البته او در رشته پزشکي تحصيل مي‌کند.
سخن آخر
هوويک در پايان خاطرنشان مي‌کند: عکاسي يک بيماري است که تمام مدت بايد دوربين و لنز خريداري کنيد. هم‌اکنون مانند گذشته نيست که با يک دوربين بتوانيد به مدت 10 سال کار کنيد. امروزه به سرعت دوربين‌ها، لنزها، پيکسل‌ها و برنامه‌هاي جديد وارد بازار مي‌شود و بعد از آن بايد کامپيوتر و برنامه‌هاي آن را مدام تغيير داد. البته نبايد به ديد هزينه به اين موضوع نگريست و بايد از اين کار به عنوان يک هنر لذت برد.
