احمد گازرانی، رئیس اتحادیه صنف کیف و کفش چرم همدان کارشناس ارشد مدیریت است و علاوه بر حضور در صنف کیف و کفش در اتاق اصناف همدان نیز در دور اول در سمت ریاست حضور داشت و در دوره فعلی نیز به عنوان دبیر فعالیت دارد. وی همچنین در جایگاه مدیرعاملی مجموعه خیرین رضوان استان همدان نیز قرار دارد و با هدف کمک به خانوادههای بهبود یافته و معتادان در این بخش نیز به همراه دیگر دوستان مجموعه فعالیت میکند. درواقع وی از جمله افراد بسیار فعال صنعت کیف، کفش و چرم همدان است که با ارتباط ویژهای که با دیگر اتحادیههای کشور برقرار کرده است جزو چهرههای شناخته شده صنف محسوب میشود و از طریق برگزاری یکسری نمایشگاههای دورهای، دعوت از هیاتهای تجاری برخی کشورها همچون روسیه و کردستان عراق و همچنین با جلب اعتماد برخی بانکها و اخذ وامهای کمبهره برای اعضای صنف توانسته است نقش به سزایی در پویایی صنعت چرم، کیف و کفش همدان ایفا نماید. با این وجود وی به فعالیتهای فعلی اکتفا نکرده و چند صباحی است که تصمیم گرفته در انتخابات جدید مجلس شورای اسلامی نیز شرکت نماید تا به گفته خود بتواند از این طریق باری از دوش همشهریان خود بردارد و از سوی دیگر فضای اتحادیه را برای فعالیت جوانترها مهیا سازد. گفتوگوی مجله اخبار صنعت چرم و کفش را با احمدگازرانی در ادامه میخوانید.
از کودکی با اهالی صنف رفاقت داشتهام
احمد گازرانی در خصوص نحوه ورود خود به صنعت کیف و کفش چرم میگوید: پدرم حدود 50 سال پیش یعنی در زمان شکوفایی چرم همدان در صنعت چرم فعالیت میکرد و پس از آن وارد کار ساخت و ساز شد. من نیز ۱۲ ساله بودم که به جبهه رفتم و بعد از برگشتن شروع به فعالیت در این صنعت کردم و در ابتدا به عنوان ویزیتور کارم را شروع کردم؛ یعنی جنس نمونه را از تولیدیها میگرفتم و به مغازهداران شهرستانها نشان میدادم و در نهایت میفروختم. تا 18-17 سالگی به این نحو ادامه دادم و به همین ترتیب مشتریانی به خصوص در غرب کشور جذب کردم. پس از آن اقدام به راه اندازی یک تولیدی کردم و کار تولید را با دو عدد چرخ شروع کردم. در ادامه به تدریج کارگاه را وسعت دادم و کارگران بیشتری را مشغول کردم تا زمانی که توانستم در دل بازار یک مغازه جهت بنکداری خریداری کنم. در آن موقع همزمان سرباز نیز بودم و حدود ۲۱ یا ۲۲ سال سن داشتم. در حقیقت من با اعضای صنف خودم از همان بچگی شروع به رفاقت کردم و به تدریج با بنکداران تهران وارد مراوده شدم و به این ترتیب تولیداتمان را به مرکز کشور نیز ارسال میکردم. به این طریق بود که پدرم وقتی دید علاقهمند به این حرفه هستم و در این حرفه خوب فعالیت میکنم به همراه دیگر اعضای خانوادهام جذب این صنعت شدند و هنوز هم مشغول فعالیت هستند.
وی در ادامه میگوید: در حال حاضر یک کارخانه تولید کیف دارم و علیرغم شرایط حاد فعلی ۲۵ کارمند، کارگر و نیرو در مجموعه ما مشغول فعالیت است. همچنین یک فروشگاه در سه طبقه با ۱۶۰۰ متر زیر بنا دارم که چرم، کیف، ساک و چمدان در آن عرضه میکنیم و از کل کشور نیز مشتری داریم. البته برای اینکه جنسمان جور باشد از دوستان تولیدکننده کفش نیز دعوت کردیم در برگزاری نمایشگاهها و همایشها با ما همکاری کنند.
ایجاد بازار برای اعضای مان از جمله دستاوردهای ما در اتحادیه بوده است
گازرانی در خصوص دلیل حضور خود در اتحادیه صنف کیف و کفش چرم همدان نیز اظهار میدارد: استان همدان از سالهای قبل ظرفیت بالای تولید در صنعت چرم داشته است اما نیاز به یک مدیریت داشت که تولیدکنندگان صنف را در یک منطقه منسجم جمع کند تا بتوانند با بهرهوری بالاتری فعالیت کنند. به همین دلیل به پیشنهاد برخی دوستان به خصوص رئیس سابق اتحادیه «حاج آقا ارشادی» مسئولیت اتحادیه را به من سپردند و الان سومین دوره است که این مسئولیت را برعهده دارم. خدا را شکر در طی این مدت برنامههای خوبی برای مجموعهمان تهیه و اجرایی کردیم. به عنوان مثال در دور اول حضورم در اتحادیه، ۱۵۰ تا ۱۶۰ نفر عضو داشتیم که تلاش کردیم اعضا را کاملا قانونمند کنیم و مشکلاتشان را برطرف سازیم. از سوی دیگر تمام تلاشمان را به کار گرفتیم تا در فروش محصولات به اعضایمان کمک کنیم. به عبارت دیگر برای اعضای اتحادیه بازار فروش ایجاد کردیم.
همچنین یکسری نمایشگاههای دورهای برگزار کردیم و امکان حضور اعضا را در این نمایشگاهها فراهم ساختیم که خدا را شکر مثمرثمر بود به طوری که هر کدام از اعضا که در این نمایشگاهها شرکت کردند مشتریان خوبی را از سراسر کشور توانستند جذب کنند. از دیگر اقداماتی که در اتحادیه انجام دادیم این بود که به تدریج مسئولین استانی و کشوری را روی چرم همدان حساس کردیم و برای ایجاد اشتغال بیشتر از آنها تسهیلات و همچنین امکاناتی جهت آموزش اعضا درخواست کردیم. علاوه بر این پیشنهاد دادیم که همدان به عنوان یک برند وارد کشور شود و برای تحقق این امر نیز در همه زمینهها و بخشها وارد فعالیت شویم. در نتیجه با مجموعهها، سازمانها و اتحادیههای مختلف کشور ارتباطاتی برقرار کردیم.
وی ادامه میدهد: در حال حاضر بالغ بر ۱۵۰۰ نفر در این صنف در همدان داریم که هزار نفرشان پروانه و مجوز کسب دارند و منتظریم که بقیه افراد فعال در این صنف نیز برای گرفتن مجوز کسب اقدام نمایند. البته ما برای مجوز دادن هیچگاه از ابزار زور و اجبار استفاده نمیکنیم و تنها شرایط را مهیا میکنیم و این فرصت را فراهم میسازیم که دیگر افراد شاغل در این صنف که فاقد مجوز هستند نیز مشتاق شوند و خودشان برای گرفتن پروانه کسب به ما مراجعه کنند.
انعقاد تفاهم نامه با چند بانک و گرفتن تسهیلات با بهره کم برای اعضای اتحادیه
با توجه به اینکه اعضای هیات مدیره اتحادیه افرادی خادم هستند و هدفشان خدمت به اعضا است در نتیجه مبالغی از اعضای هیات مدیره جمعآوری و اقدام به خرید یک ساختمان برای اتحادیه کردیم که در حال حاضر در یک طبقه کلاسهای آموزشیمان را برگزار میکنیم و یک طبقه نیز بخش اداری دفتر اتحادیه است. همچنین با توجه به اینکه ما به دنبال این بودیم که از فرصتهای به وجود آمده برای صنف استفاده کنیم و با توجه به اینکه ظرفیت این صنعت و صنف را نیز به مسئولین تفهیم کرده بودیم در نتیجه در بسیاری از جلسات اشتغالشان از ما دعوت میکنند و به این ترتیب خوشبختانه به ما کمکهای بسیاری نیز کردهاند. به عنوان مثال تسهیلات خوبی از جمله تسهیلات و ظرفیتهای مربوط به «سازمان فنی حرفهای، اداره کار، سازمان صنعت و معدن، استانداری، صندوق کارآفرین امید و غیره» را در اختیار ما قرار دادند و ما نیز توانستیم هر روز این صنعت را بیشتر از قبل رشد دهیم.
وی میافزاید: همانطور که میدانید اولین موضوع مهم برای تولیدکننده تسهیلات با بهره کم است و خوشبختانه توانستیم یکسری تسهیلات پنج و یا شش ساله با سود ۴ درصد و با یکسال تنفس از بانکها بگیریم و کلیه اعضای صنف را به بانک معرفی کردیم. به این ترتیب از سال ۱۳۹۳ تا سال ۱۳۹۶بیش از ۵۰ وام ۱۰۰ میلیون تومانی برای تولیدکنندهها گرفتیم که بتوانند به وسیله آنها ماشینآلات روز را تهیه کنند.
از دیگر اقدامات ما این بود که با بانک ملی و بانک ملت تفاهمنامهای منعقد کردیم و از آنها نیز تسهیلات گرفتیم. خداراشکر بانکها به ما اعتماد کردند و به اعضای ما تسهیلات لازم را ارائه دادند. دلیل اعتمادشان هم این بود که در شرایطی که خود بنده شخصاً برای کارم به تسهیلات نیاز داشتم اما به هیچ وجه تا به امروز برای خودم وامی درخواست نکردهام و به همین دلیل بانکها نیز به ما اعتماد کرد و ما توانستیم به اعضای مان کمک مالی کنیم.
از دیگر خدماتی که توانستیم به اعضای صنف ارائه بدهیم این بود که هیاتهای تجاری از کردستان عراق و روسیه به استان همدان دعوت کردیم تا از تولیدات ما بازدیدکنند که جا دارد در همین جا و از طریق همین نشریه از اعضای هیاتمدیره اتحادیه تشکر کنم. چرا که اگر در این مجموعه توانستیم بدون حاشیه کار کنیم و چنین خدماتی به اعضایمان ارائه بدهیم به کمک تک تک افراد و اعضای هیات مدیره اتحادیه بوده است.
ریاست و دبیری اتاق اصناف را با هدف حل مشکلات صنف پذیرفتم
در ادامه راه به اتاق اصناف همدان رفتم که آن هم به پیشنهاد دوستان و با این هدف بود که در اتاق اصناف فردی از صنف ما نیز حضور داشته باشد تا به این ترتیب مشکلات صنف را بهتر حل کنیم. در دور اول حضورم در اتاق اصناف همدان، ریاست آنجا به بنده سپرده شد. در آنجا نیز فعال بودیم و علاوه بر صنف کیف و کفش بقیه رستهها و صنفها را هم به نوعی فعال و پویا کردیم. در مرحله دوم انتخابات اتاق اصناف نیز علیرغم اینکه بالاترین رای را آوردم اما در رایگیری داخلی تصمیم بر این شد که به عنوان دبیر اتاق انجام وظیفه کنم. خوشبختانه امروز نیز فکر و ذکر همه اعضای اتاق اصناف این است که بتوانند برای شهر و همشهریانمان با توجه به ظرفیت بالای این صنعت، به خوبی اشتغالزایی کنیم که خدا را شکر در این زمینه نیز موفقیتهایی به دست آوردهایم.
وقت آن رسیده است که صنف کیف و کفش را به جوانان پویا و خلاق بسپریم
گازرانی با بیان این موضوع که قصد دارد در انتخابات جدید مجلس شورای اسلامی نیز کاندید شوم، میافزاید: من در صنف کیف، کفش و چرم کارم را از صفر شروع کردم و در ابتدا هیچ سرمایهای از خودم نداشتم، اما خدا را شکر توانستم خوب پیش بروم. بنابراین امروز به جایی رسیدهام که در توان خود میبینم بتوانم برای شهرم و همشهریانم خدمات دیگر و بهتری نیز داشته باشند. به همین دلیل تصمیم گرفتم که در دور جدید انتخابات مجلس نیز شرکت کنم و در صورتی که به عنوان نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی انتخاب شوم بتوانم باری از دوش مردم شهرم بردارم. در واقع با توجه به احساس تکلیفی که در خودم میبینم و مسائل فعلی اقتصادی و اجتماعی کشور احساس میکنم که نیاز است که افراد جوان وارد مجلس شوند. این در حالی است که در حال حاضر اغلب نمایندگان شورای شهر و مجلس افراد بازنشستهای هستند که شاید توان و پویایی کافی برای ارائه خدمات به مردم را نداشته باشند. با این وجود من احساس می کنم صندلیهای مجلس نیاز به افراد جوان، پویا و فعال دارد. در حقیقت من معتقدم که امروز دیگر باید به جوانان دهه پنجاه، شصت و حتی جوانان دهه هفتاد امکان و اجازه حضور در مجلس و شورای شهر داده شود. با این تفاسیر بود که تصمیم گرفتم که در انتخابات مجلس در دوره جدید کاندید شوم.
از سوی دیگر اعتقاد من بر این است که ما باید آرام آرام فضاهایی صنف کیف و کفش را در اختیار عدهای جوان دیگر قرار بدهیم و اجازه بدهیم افراد جوان و خلاق اداره امور این اتحادیهها را در دست بگیرند که برنامههای بیشتر و پویاتری نیز داشته باشند. چون من شخصا تا به امروز تمام توانم را در صنف کیف و کفش همدان گذاشتهام و در نتیجه وقت آن رسیده است که اجازه بدهیم افرادی با تفکرات نو و پویاتر وارد این فضا بشوند تا شاید تحولات ارزشمندتری در این صنف ایجاد کنند.