آیا برای کوهنوردی به کفش خاص نیاز داریم؟

کوهنوردی یکی از لذت بخش‌ترین ورزش‌های دنیاست مخصوصا در فصل پاییزی که نه خبری از گرمای طاقت فرسای تابستان و عرق‌ریزی و آفتاب سوختگی هست و نه به سرما و برف زمستان رسیده‌ایم. برای لذت بردن از این ورزش نیاز به تجهیزاتی است که از آسیب دیدگی ما جلوگیری کند. یکی از مهمترین این تجهیزات کفش کوهنوردی است.

اخبار صنعت چرم و کفش – افراد غیر حرفه‌ای زیادی تصمیم می‌گیرند آخر هفته برای دوری از روزمرگی زندگی، زمانی را در طبیعت و ارتفاعات سپری کنند که هم ورزش کرده باشند و هم از هیاهوی شهرنشینی فاصله گرفته و برای شروع هفته انرژی ذخیره کنند.

اما برای لذت بردن از این ورزش فرح بخش نیاز به تجهیزاتی است که از آسیب دیدگی ما جلوگیری کند. یکی از مهمترین این تجهیزات کفش مناسب کوهنوردی است. کفش‌های کوهنوردی با کفی محکم از لیز خوردن و یا پیچ خوردگی پا روی سنگ‌ها یا ریشه درختها جلوگیری می‌کند.

همه می‌دانیم پا قلب دوم انسان است ولی برای کوهنوردان اهمیت ویژه تری دارد زیرا تمامی فشار وزن بدن و همچنین کوله پشتی روی پا است و اگر دچارسرمازدگی یا تاول یا میچه شود با درد سر بزرگی مواجه می‌شود.

در خیلی از موارد سقوط یا سوانج دیگر در ارتفاعات، اشکال اساسی در انتخاب نادرست کفش کوهنوردی بوده است.

انتخاب کفش مناسب برای کوهنوردی به فصل و نوع آب و هوا و ارتفاع مورد نظر بستگی دارد. که اصولا یکی برای سه فصل (بهار، تابستان، پاییز) و دیگری برای فصل زمستان تولید می‌شود.

جنس کفش کوهنوردی

در گذشته جنس کفش‌های کوهنوردی از چرم طبیعی بود که بعدها از چرم‌های مصنوعی هم استفاده شد اما به علت سنگینی چرم‌ها و اینکه در زمستان باید به ضخامت چرم و یا لایه‌های آن افزوده می‌شد پارچه‌هایی ساخته شد که این علاوه بر ضد آب بودن وزن سبکی نیز داشته باشد.

لایه گورتکس دارای خاصیت یک طرفه بودن است. به این ترتیب که تنها از یک طرف کاملاً ضد آب و باد است، در نتیجه از داخل بخار و گرمای ناشی از تعرق و فعالیت را به خارج فرستاده و از خیس شدن پا و سرمازدگی آن جلوگیری می‌کند.

لایه سیمپاتکس نیز مانند گورتکس ضد آب و ضد باد و دارای قابلیت تنفسی است. لایه تین‌سولیت نیز گرمازا بوده و در کفش‌های زمستانی و سنگین به‌کار می‌رود. به تازگی لایه‌ای نو با نام کولار نیز به بازار معرفی شده است که خاصیت شوک‌گیر یا ضربه‌گیر دارد که با استفاده از آن فشار ضربه‌های وارده به کف پا را کاسته، پا دیرتر خسته می‌شود و در سرازیری زانوها کمتر آسیب می‌بیند.

زیره کفش کوهنوردی

زیره کفش کوهنوردی نیز از لایه‌ای ویژه از کربن و لاستیک ساخته می‌شود که ماده‌ای سخت، ضدلغزش و پر استحکام است. معروف‌ترین آن با نام تجاری ویبرام ایتالیا در بازار موجود است.

انواع کفش کوهنوردی

کفش پیاده‌روی (Walking)

کفش‌هایی که در مسیرهای ساده اکثرا در دامنه کوها قابل استفاده است و عموما در کفه دارای شوک گیر می‌باشد.

کفش کوهپیمایی (Trekking)

این نوع کفش کوهنوردی قدری از کفش پیاده‌روی سنگین‌ترند. معمولا‌ نیم‌ساق می‌باشند و کفی انعطاف پذیر دارند. این نوع کفش‌ها اصولا از جنس پارچه‌های ضد آب گرتکس یا چرم ساخته می‌شوند. کفش‌های کوهپیمایی را می‌توان تقریبا در تمامی فصول سال استفاده کرد. اما توصیه حرفه‌ای ها اینست که از این نوع کفش برای سفر‌های زمستانی و در برف استفاده نکنید.

اما این کفش‌ها را می‌توان بهترین انتخاب برای طبیعت‌گردانی که پیاده‌روی زیاد ‌می‌کنند و کوهنوردیشان شامل کوهنوردی‌های سنگین و در فصل سرما و برف نمی‌شود، دانست.

کفش کوهنوردی(Mountaineering)

کفش‌های کوهنوردی اصولا برای کوهنوردی‌های نیمه سنگین ساخته می‌شوند. این نوع از کفش‌ها دارای ساق بلند حدود ۱۴ تا ۱۹ سانتیمتری هستند. این ساق بلند برای حفاظت از مچ پای شما هنگام صعود است. انعطف‌پذیری کفی این کفش نسبت به کفش‌های کوهپیمایی کمتر است.

این دسته از کفش‌ها را نیز بهتر است در کوهنوردی های نیمه سنگین ۳ فصل اول سال استفاده کنید. البته در برنامه‌های سبک زمستانی نیز می‌توان از آن استفاده کرد. اگر کفش کوهنوردی شما لایه گورتکس داشته باشد می‌تواند تا حدی در پیمایش های سبک در برف مناسب باشد. اما بازهم توصیه ما اینست در برنامه‌های بلندمدت و سنگین زمستانی به این کفش‌ها اتکا نکنید.

کفش کوهنوردی سنگین (High Mountain)

این نوع از کفش‌ها برای کوهنوردی‌های سنگین ساخته شده‌اند. به همین نسبت هم کفش‌هایی سنگین ونیمه سنگین و بسیار محکم  هستند. کفی این کفش ها به هیچ‌وجه انعطافپذیر نیست اما برای نصب گرامپون (یخ شکن) جا دارد.

این کفش‌ها برای صعودهای زمستانی در ارتفاعات ۴۰۰۰ تا ۶۰۰۰ متر مناسب هستند. توجه داشته باشید این نوع کفش‌ها دارای تاریخ انقضا هستند! پس برای خرید این نوع کفش‌ها حتما به تاریخ تولید کفش دقت کنید. از پوشیدن این کفش‌ها در کوهنوردی‌هایی که برف و یخ ندارد بپرهیزید چون باعث تاول پاهایتان خواهد شد.

کفش هیمالیانوردی (Expedition)

کفش های دوپوش و سه پوش است که کاربرد زمستانی و ارتفاعات بلند عمدتا بالی ۶۰۰۰ متر و پوشیده از یخ و برف و اجرای برنامه های بلند مدت کوهنوردی فنی را دارد. انعطاف پذیری این نوع کفش از سایر کفش‌ها بسیار پایین‌تر می‌باشد و پوشش اول آن به نوعی یک گتر بلند و ضخیم است که بر روی لایه‌های دیگر قرار دارد و به کفش دوخته شده است و تمام قسمت‌های آن را احاطه می‌کند تا از نفوذ سرما و رطوبت به آن بیشتر جلوگیری نماید.

این کفش نیز قابلیت نصب گرامپون را دارد و از مهمترین برندهایی که آن را تولید می‌کنند می‌توان Mammut، Millet، Ia Sportiva، Scarpa و Asolomammut را نام برد که قیمت‌های بسیار بالایی دارند.

کفش سنگ‌نوردی (Climbing)

این کفش‌ها که به کتانی سنگ نیز شناخته می‌شوند برای صخره‌نوردی، سنگ‌نوردی و دیواره‌نوردی سالن هم کاربرد دارند و اصطلاحا به آنها “کتانی سنگ” نیز گفته میشود

بیشترین استحکام این کفش‌ها در قسمت پنجه آنهاست که بیشترین فشار روی آن است.