سرمقاله؛
سلام و درود بر خوانندگان عزیز مجله اخبار صنعت چرم و کفش. سپاسگزاریم که ما را با خواندن مطالب همراهی و حتی راهنمایی می‌کنید.
عزیزان روزهای سختی را می‌گذرانیم. بحران‌های اقتصادی در سبد خانوار تاثیر گذشته است و سهم هزینه کفش در آن کاهش پیدا کرده است و این امر سبب شده تا میزان فروش کفش پایین بیاید. از طرفی دیگر از آنجا که اکثر مردم ما سیاست‌مدار و اقتصاددان شده‌اند، ترجیح می‌دهد بعد از خرید مواد غذایی به خرید طلا و دلار روی بیاورند مثلا وقتی یک نفر 500 هزار تومان پول دارد آن را به 30 دلار یا یک گرم طلا تبدیل می‌کند. از اطرافیان خود بپرسید که چند جفت کفش در سال 97 خریداری کرده‌اند؟ هنوز آمار دقیقی از میزان فروش کفش در سال گذشته در دسترس نیست حال اگر فرض کنیم که این میزان صد میلیون جفت کفش در سال 97 بوده است، این میزان فروش کفاف این صنعت را نمی‌دهد. حال چه باید کرد؟
ما از خودمان شروع کردیم یعنی با فعالیت بیشتر و توقع کمتر شروع به کار کردیم و بعضی از تعصبات خود را کنار گذاشتیم. مثلا خودم حاضر نبودم از کسی درخواستی داشته باشم ولی از کاوه آذری عزیز درخواست کردم که یک سال دیگر ملکش را با نرخ سال گذشته در اختیارم قرار دهد که پذیرفت و کمکی شایان توجه به من و مجله و مطبوعات کشور کرد و حالا هم از وزارت ارشاد تقاضای کاغذ و زینک که مواد اولیه ما هستند کرده‌ایم که امیدوارم زحمتشان به نتیجه برسد و این مواد اولیه در اختیارمان قرار گیرد.
از طرفی دیگر توانستیم با اسپانسرها و آگهی‌دهندگان سال گذشته مجله به توافق برسیم و با هماهنگی آنها و با قیمت جدید یک سال دیگر همراهشان باشیم. با هر کدام از آنها که صحبت کردم متوجه شدم که مشکلاتشان بیشتر از من است ولی با راهکارهای منطقی، با مشکلات دست و پنجه نرم می‌کنند و کارگران خود را حفظ کرده‌اند. با مشتریان خود تعامل بیشتری برقرار کرده‌اند و نوآوری و خلاقیت را سرلوحه کار خود قرار داده‌اند. افراد موفق از کسی طلبی ندارند ولی متاسفانه در جامعه کنونی کارگر از کارفرما، کارفرما از اتحادیه‌ها و اتحادیه‌ها از دولت متوقع هستند ولی اگر هر کدام از ما به خودمان بازگردیم و خودمان مسائل را حل کنیم همه چیز درست خواهد شد.
دوستانی که با ما کار تبلیغاتی انجام می‌دهند این مسائل را می‌دانند و به قول معروف نق نمی‌زنند و گلایه نمی‌کنند. خودشان سعی در حل مسائل خودشان دارند و نه تنها باری بر دوش کسی نمی‌گذارند بلکه دست یاری نیز به سوی بقیه دراز می‌کنند. در این دوران بحران ما هر چقدر بیشتر دست یکدیگر را بگیریم بیشتر موفق خواهیم شد. یادم می‌آید در صف دبستان دست به دست هم می‌دادیم و فریاد می‌زدیم:
دست به دست هم دهیم به مهر
میهن خویش را کنیم آباد
شاد و پيروز باشيد با ايده‌ها و انرژي مثبت
افشين شادي‌مهر
مدیر مسئول مجله اخبار صنعت چرم و کفش
