تبریز جزو یکی از قطب‌های تولید کفش در کشور به‌شمار می‌رود و انجمن کفش تبریز در راستای ارتقای این صنعت، تلاش‌های بسیاری را متحمل شده است. این انجمن با راه‌اندازی شهرک کیف و کفش در این شهر، الگویی برای شهرهای دیگر ایران در صنعت کفش شده است.
حسن یوسف‌زاده عضو انجمن کفش تبریز در گفت‌وگو با مجله اخبار صنعت چرم و کفش درباره فعالیت این انجمن عنوان کرد: حدود ۱۲ سال در انجمن مشغول به فعالیت بوده‌ام و هم‌اکنون نیز به این موضوع نیاز داریم که صنف و صنعت ما به‌روز باشد، زیرا شاهد هستیم که هر روز این صنعت در دنیا در حال پیشرفت است. اما متاسفانه کشور ما نسبت به جهان در این صنعت کمی عقب مانده است، چراکه هر اندازه تلاش می‌کنیم همچنان به رقبای خود در سطح جهان نمی‌رسیم.
فعالیت‌های انجمن کفش تبریز
وی در ادامه با اشاره به فعالیت‌های انجمن کفش تبریز عنوان کرد: البته انجمن در این راستا فعالیت‌های بسیاری را انجام داده و از حضور در نمایشگاه‌ها تا برگزاری دوره‌های تخصصی و آموزش‌های لازم را با مربیانی از ایتالیا و ترکیه انجام داده و با چند دانشگاه دنیا ارتباط برقرار کرده و در راستای پیشرفت صنعت کفش، راهبردی که می‌توانست این صنعت را به جلو ببرد، انجام داده است.
اعضای انجمن
عضو انجمن کفش تبریز در ادامه خاطرنشان کرد: در انتخاباتی که در پایان سال گذشته انجام گرفت، من به عنوان عضو هیات‌مدیره انجمن انتخاب شدم تا در این کسوت و در کنار همکاران، اطلاعات گذشته و جدید را در اختیار همکاران در انجمن قرار بدهم. من به همراه آقایان مهدی آقانژاد به عنوان رئیس انجمن کفش تبریز، محمدحسین جباریان به عنوان نایب رئیس، محمدحسین آخوندی دبیر و بهلول غفاری خزانه‌دار در خدمت همکاران خود در این صنف هستیم.
انجمن را سرپا نگه داشتیم
یوسف‌زاده در ادامه یادآور شد: زمانی که انجمن را تحویل گرفته بودیم، انجمن به سختی سر پا بود و هیات‌مدیره قبلی حاضر به ادامه کار نبودند و در حقیقت به گونه‌ای معتقد بودند که باید انجمن را تعطیل کرد و وسایل و اثاثیه آن را به فروش گذاشت، اما ما معتقد بودیم که برای این انجمن بسیار زحمت کشیده‌ایم و هزینه وسایل آن را پرداخت خواهیم کرد. من اصرار داشتم که انجمن از هم نپاشد و باید به هر طریق ممکن آن را حفظ کرد، چراکه خیر و برکتی که ما از انجمن دیده‌ایم از هیچ ان‌جی‌او یا مقامات دولتی شاهد نبوده‌ایم.
وی در ادامه افزود: انجمن مقداری بدهی داشت که ما این بدهی را به کمک آقای آخوندی در قالب تسهیلات و وام برداشته و آن را پرداخت کردیم و به تدریج و با کمک آقای آخوندی از مجله و نمایشگاه‌ها و همکاران کمک گرفتیم و انجمن را دوباره به روزهای اوج خویش بازگرداندیم که در سراسر کشور فعالیت‌های درخور توجهی دارد و نمایشگاه‌های داخلی و بین‌المللی بسیار قابل توجهی برگزار می‌کند. برای نمونه ما در کشور چین کفش عرضه کردیم و در نمایشگاه‌های آنها حضور داشته و داریم.
در جنگ اقتصادی نیز صادرات انجام می‌دهیم
یوسف‌زاده با تاکید بر این موضوع که اقتصاد ما در حالت جنگی بسر می‌برد، عنوان کرد: طی سال گذشته ما شاهد نوسان‌های بسیاری در بازار بودیم، برای نمونه یک روز شاهد افزایش نرخ ارز و یک روز شاهد کاهش نرخ نفت بودیم و این عوامل سبب ایجاد مشکلاتی در بازار شده است. اما با وجود این مشکلات و با همکاری انجمن ما به کشورهای عراق و افغانستان و شهرهای کابل و سایر شهرها صادرات انجام می‌دهیم و اگر با شیوع ویروس کرونا روبه‌رو نمی‌شدیم، صادرات بیشتری را به کشور چین انجام می‌دادیم. در نمایشگاه چین استقبال بسیار بالا بود و به دلیل قیمت مناسب کفش ما، چینی‌ها متعجب بودند که کفش چرمی را با ۱۲ تا ۱۳ دلار خریداری کنند. (البته زمانی که دلار ۱۴ تا ۱۵ هزار تومان قیمت داشت).
وی ادامه داد: هم‌اکنون نیز ما قادر هستیم در تمامی بازارهای دنیا حضور داشته باشیم و این موضوع تنها از انجمن کفش تبریز یا اتحادیه کفش تبریز برنمی‌آید، بلکه نیاز به کنفدراسیونی دارد که با حمایت قوی در جهت صادرات گام بردارد.
هدف انجمن صادرات بود
این عضو انجمن کفش تبریز در پاسخ به این پرسش که با توجه به این موضوع که شما مسئول بخش کنفدراسیون صادرات کفش در انجمن هستید در این راستا چه فعالیت‌هایی انجام داده‌اید، عنوان کرد: در انجمن، هدف ما ایجاد کنسرسیوم صادراتی بود. هدف آن بود که با برنامه‌ریزی صادراتی پیش برویم. پس از مدتی انجمن چند منظوره و از هدف خود خارج شد. من معتقدم که باید تمام تشکل‌ها دور هم جمع شوند و برای کنسرسیوم صادراتی، یک تصمیم‌گیری اساسی انجام بدهند و این امر نیازمند آن است که یک پیشکسوتی پیشقدم شود و همه را دور هم جمع کند و از بین هزاران تولیدکننده حدود ۲۰ نفر را به عنوان پیشرو انتخاب کند تا در نمایشگاه‌های دوبی، چین، روسیه، ترکیه و سایر کشورها حضور داشته باشیم. به عبارتی ما مانند ترک‌ها باید در هر جای دنیا در زمینه کفش حضور داشته باشیم.
یوسف‌زاده ادامه داد: البته ممکن است که در حضورهای اول، دوم و سوم از ما خریدی نداشته باشند، اما بدون شک پس از معرفی خریدار نیز پیدا می‌شود. برای نمونه خود ما کالای خود را به هر کشوری که برده‌ایم، خریدار داشته است، اما از آنجا که ما سیستمی برای صادرات نداریم و استانداردهای لازم را ایجاد نکرده‌ایم، ممکن است که یک تولیدکننده به تنهایی در زمینه صادرات با مشکلاتی روبه‌رو شود. امیدواریم که با هدفمندسازی صادرات و ایجاد کنسرسیوم صادراتی برندهای کفش ایرانی نیز در تمام دنیا شناخته شده باشد.
وی افزود: بنابراین برای راه‌اندازی بخش سخت‌افزاری باید از دولت، از انبار و دفاتر کمک بگیریم که البته دولت نیز چندین بار اعلام آمادگی برای کمک به این صنعت کرده است، اما مسئله آن است که کسی یا بخشی وجود ندارد که این موضوع را به‌درستی پیگیری کند و آن را به پیش ببرد که مانند صنایع دیگر از این نمایشگاه‌ها و یارانه‌های دولتی کمک بگیرد.
راه‌اندازی شهرک کیف و کفش تبریز
این عضو انجمن کفش تبریز در ادامه یادآور شد: ما در تبریز جمع شده و شهرک کیف و کفش را راه‌اندازی کردیم که از همدان و قم به‌دنبال ایده‌برداری از شهرک ما هستند. ایجاد شهرک کیف و کفش تبریز سبب انقلابی در این صنعت شد و برای صنعتگران این شهرک سبب ایجاد ارزش‌افزوده و درآمدزایی بیشتر شده است. در حقیقت انجمن با کمک صنعتگران قادر شد این شهرک را ایجاد کند که صدای آن همانند بمب ترکید و الگویی برای سایر استان‌ها در کشور شد.
یوسف‌زاده در پاسخ به این پرسش که انجمن چگونه شکل گرفت، گفت: در ابتدای راه‌اندازی این انجمن ما به همراه ۲۴ نفر در ترکیه تصمیم گرفتیم چنین انجمنی را راه‌اندازی کنیم که بعدها تعداد اعضای انجمن را به ۳۷۰ نفر رساندیم. در یک دوره با ضرردهی روبه‌رو شدیم و تعداد اعضای انجمن کاهش پیدا کرد، در حالی که باید نهراسید، چراکه همان ضرر را می‌توانستیم تبدیل به فرصت کرده و در بهترین جای تبریز بزرگترین فروشگاه را ایجاد و راه‌اندازی کنیم.
وی ادامه داد: همان روزها شهر کیف و کفش را ایجاد کردیم. البته آن روزها ۷۰ درصد اعضا، انجمن را خالی کردند و ما نیز با ۳۰ درصد باقیمانده کار را ادامه دادیم و شهرک صنعتی را با کمک یکی از بزرگان تبریز به نام آقای باقری به‌وجود آوردیم. اولین کارخانه را در آنجا ایجاد کرده و تمام سختی‌های آنجا را تحمل کردیم، چراکه زیرساخت‌های شهرک چندان آماده نبود، اما ما ماندیم و آنجا را ساختیم. امیدواریم که در ادامه، کل این شهرک تکمیل شود. یک سال سخت را سپری کرده و هم‌اکنون بیش از یک سال است که در آنجا کار می‌کنیم.
این عضو انجمن کفش تبریز در ادامه خاطرنشان کرد: در حال حاضر در این شهرک ۱۰ کارخانه در حال ساخت و ۴ کارخانه نیز مشغول به فعالیت هستند. شهرک سنگفرش شده و ما قصد داریم، مدرن‌ترین شهرک را در آنجا ایجاد کنیم. فروشگاه‌ها و پاساژ نیز در آنجا ساخته شده است. حدود ۱۶۸ نفر در کارخانه مشغول به کار هستند و نزدیک ۲۰ نفر مربوط به واحدهای فروشگاهی و خدماتی هستند.
یوسف‌زاده در پاسخ به این پرسش که چه زمانی کل شهرک تکمیل خواهد شد، گفت: تکمیل شهرک بستگی به وضعیت اقتصادی دارد. اگر قیمت‌های تیرآهن و مصالح مدام گران نشود، حدود سه تا چهار سال آینده شهرک تکمیل خواهد شد. ولی برای این واحدها وام ۶ درصدی نیز برای همکاران گرفته‌ایم. این وام به طرح‌هایی که نوآوری داشته باشد، تا سقف ۱۵ میلیارد تومان تعلق می‌گیرد. برای گرفتن این تسهیلات بسیار دودندگی کرده‌ام.
از ظرفیت‌های صنعت کفش تبریز غافل نشویم
وی در ادامه با اشاره به ظرفیت‌های شهر تبریز در زمینه صنعت کفش عنوان کرد: تبریز ظرفیت‌های بسیار بالایی در زمینه صنعت کفش دارد. یک زمانی همایش ملی و بین‌المللی کفش را برگزار کرده و در این راستا تجار را دعوت کردیم و تصمیمم داشتیم که کفش تبریز را در سطح بین‌المللی معرفی کنیم. در ادامه این کار مسئولیت به کسانی سپرده شد و افرادی که در انجمن و اتحادیه تغییر کردند و تصمیم‌گیری‌های کلان را به فراموشی سپردند و تصمیم‌هایی گرفتند که لایق صنعت ما نیست.
یوسف‌زاده در ادامه عنوان کرد: صنعت کفش، صنعت کوچکی به‌شمار نمی‌رود، در این صنعت افزون بر ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار نفر مشغول به کار هستند، این میزان جمعیت به‌راحتی می‌توانند در انتخابات کشوری تاثیرگذار باشند.
وی در پایان تاکید کرد: این صنعت نیازمند علم و فناوری است. امروزه صنایع بسیاری در دنیا از ربات استفاده می‌کنند، درحالی‌که ما در ایران با مشکل کمبود کارگر روبه‌رو هستیم. این موضوع نیاز به تحقیق و توسعه و برنامه‌ریزی دارد تا این صنعت بتواند به‌درستی پیش برود.
سلام و احترام بنده با شناخت ۳۰ ساله چرم و کفش تبریز و رصد رو به رشد و تکامل کفش و کیف تبریز و حضور در افتتاحیه شهرک چرم تبریز ،تنها کمبود این مجموعه عظیم را عدم صادرات دانستم و از سال ۱۳۹۷ به مسول انجمن کفش پیشنهاد همکاری جهت بازرگانی خارجی کفش تبریز را دادم اما ویروس کرونا در پیگیری این موضوع مهم فاصله ایجاد کرد و از مهر ۱۴۰۱ پیگیر تشکیل کنسرسیوم منسجم تبریز هستیم در کنار جناب دکتر محندزاده و جناب یوسف زاده ،بیاری خداوند این پروژه در بهار ۱۴۰۱ استارت خواهد خورد و بازخورد آن تا پایان سال ۱۴۰۲ به سمع و نظر شما تولیدکنندگان عزیز خواهد رسید . امیدوارم کلیه تولیدکنندگان و طراحان و سرمایه گزاران کفش تبریز برای یک کار جهادی خود را اماده کنند و با پشتیبانی از تیم ما که به نمایندگی از کلیه عزیزان پیشتاز در عرصه صادرات خواهد بود ما را حمایت بفرمایند .
ارادتمند همه عزیران فعال در صنعت کفش و کیف تبریز
جهانگیر رضایی بندارتی