سال 2002 وقتی در نمایشگاه آیسف با شرکت زیلان قرارداد آگهی سالیانه بستم، فکر نمی کردم که امروز زیلان در ایران باشد. شرکت زیلان با بهره گیری از ماشین آلات ایرانی، ترک و ایتالیایی خود و همچنین پرسنل ایرانی و مدیریت یاشار آلتونتاش و برادرش توانسته تحولی بزرگ را در صنعت زیره کفش ما ایجاد کند.
گزارش زیر صحبت‌های یاشار آلتونتاش مدیر بخش ایران شرکت زیلان است که در ادامه می‌خوانید.
در حال حاضر بازار ضعیف است. شما خودتان چون سفر زیاد می‌روید این به این موضوع پی برده‌اید. در حال حاضر بازار مواد اولیه اوضاع خوبی ندارد. واردات چرم، نخ، چسب، قالب ممنوع اعلام شده و تولید کننده با مشکل مواجه شده است. من هم دوست دارم، اگر جنس داخلی کیفیت خوبی داشته باشد از ایران تهیه کنم چون برایم راحت تر است. واردات مواد اولیه ریسک بیشتری دارد چون ما با دلار خرید می کنیم و اگر نرخ دلار بالا و پایین شود من ضرر خواهم کرد.
شرکت زیلان قالب‌های زیادی را در سال تولید می کند. من شش ماه اول سال 70 قالب ساختم که حدود 30 سری از این قالب‌ها در ماه دوم و پنجم سال به تولید رسید اما بقیه آن در گمرک مانده است.
در حدود دو ماه و نیم است که ما منتظر هستیم قالب ها از گمرک ترخیص شوند و این در حالی است که این قالب‌ها مختص فصل زمستان است و زمان تولید آن در حال تمام شدن است. الان نیمی از قالب‌های ما دیگر مناسب تولید نیست و نمی توانیم امسال از آنها استفاده کنیم.
اگر این موضوع را می دانستیم قالب ها را تهیه نمی کردیم و با پولی که برای این قالب ها صرف شده است کار می کردیم. اگر امروز هم قالب ها به دست ما برسد باید بگذاریم برای سال آینده یعنی سرمایه ما یک سال خوابیده است. بیست سری قالب که هر کدام 5 سایز مختلف دارد یعنی حدود 750 هزار دلار سرمایه ما باید یک سال از گردش مالی شرکت خارج شود.
در نمایشگاه ایران شابز از اتاق بازرگانی به غرفه ما آمدند و با آنها صحبت کردیم و توضیحات لازم را به آنها دادیم. امیدوارم این مسائل به زودی حل شوند. از طرفی دیگر برای 10 تن مواد ثبت سفارش کرده‌ایم که امیدوارم به زودی این مواد به کارخانه برسد.
زیلان ایران در حال حاضر روزی شش هزار جفت تولید زیره دارد. خط تولید پی.یو در دو شیفت کار می کند و احتمالا برای زمستان خط تولید ترمو هم در دو شیفت کار خواهد کرد.
در زمینه فروش چون خریدما به صورت نقدی شده ما هم مجبوریم به صورت نقدی بفروشیم به همین دلیل میزان فروش پایین امده است. البته برای مشتریان ثابتی که داریم تا یک ماه هم فرصت می دهیم.
شرکت زیلان ایران هنوز بدهی‌های خود به شرکت زیلان را که ناشی از افزایش نرخ دلار بوده را پرداخت نکرده است و این یکی دیگر از دلایلی است که مجبور هستیم به صورت نقدی زیره ها را بفروشیم.
بدهی ما به شرکت زیلان حدود پنجاه میلیارد تومان امروز بود که در حال بازپرداخت آن هستیم.
ما در ترکیه مثلی داریم که می‌گوییم بعد از هر بازار بد یک بازار خوب در راه است و ما هم امیدواریم. ایران هشتاد و دو میلیون نفر جمعیت دارد و سالی 275 میلیون جفت کفش تولید می کند البته امسال میزان تولید کفش کمتر شده است پس بازار نیاز به زیره برای تولید کفش دارد.
این که دولت ایران واردات کفش را ممنوع کرده است خبر بسیار خوبی است. این امر باعث می شود تا بازار داخلی قوت بگیرد و اگر این کار را نکرده بود کفاشی کلا از بین می رفت.
تولید کننده های ایرانی اگر بخواهند به فکر صادرات باشند و بازار داخلی را هم حفظ کنند باید محصول با کیفیت تولید کنند و سود خود را کاهش دهند. با این روش می توانند میزان تولید را افزایش دهند و سود را در تیراژ بالا به دست آورند.
به نظر من ایرانی ها صنعتگر هستند و صنعت کفش را به خوبی می فهمند. ایران در صنعت کفش قدمت چند هزار ساله دارد. من شنیده‌ام که در کفش ملی تا روزی 20 هزار جفت کفش تولید می شده است. اگر ایران در آن زمان توانسته است این کار را انجام دهد حتما حالا هم می تواند راحت تر انجام دهد چون تکنولوژی بسیار پیشرفت کرده است.
در حال حاضر سنتی کار کردن اشتباه است. تکنولوژی و ماشین آلات جدیدی برای تولید آمده است که می توانند از کشورهای خارجی تامین کنند. یک تولیدکننده حتما سود دارد که به تولید ادامه می دهد بهتر است تا این سود را برای تهیه ماشین آلات جدید هزینه کند.
من 19 سال است که در ایران هستم و زیلان ترکیه هنوز هیچ سودی از کارخانه ایران دریافت نکرده است. هر سودی که زیلان در ایران داشته است مجدد برای خود کارخانه هزینه کرده است و ماشین آلات جدیدی را به کارخانه اضافه کرده است. در دو سال اول ضرر کردیم بعد از دو سال هم هر چقدر که سود داشتیم یک دستگاه دیگر به تولید اضافه کردم. الان 43 دستگاه داریم و کلا سود ما در این بخش خرج شده است.
در حال حاضر کارخانه ظرفیت تولید بیست و پنج هزار جفت زیره در روز را دارد ولی ما به دلیل شرایط بازار، داریم با یک چهارم ظرفیت کار می کنیم. اما مطمئن هستیم که بازار خوب خواهد شد. ما فقط به امروز نگاه نمی کنیم بلکه برای فردا هم برنامه ریزی می کنیم تا زمانی که شرایط بهبود یافت با حداکثر توان تولید داشته باشیم.
سال اولی که شرکت زیلان به ایران آمد ما شریک ایرانی داشتیم. در آن زمان زیلان به 38 کشور جنس صادر می کرد. شرکای ایرانی گفتند که برای تولید از مواد داخلی استفاده کنیم ولی این مواد کیفیت مطلوب ما را نداشت و ما نمی توانستیم که نام زیلان را در ایران خراب کنیم به همین دلیل از شرکای ایرانی جدا شدیم. من ده سال از پی وی سی داخل ایران استفاده می کردم فقط فرمولاسیون آن را خودم می دادم و آنها برایم تولید می کردند. ایران کشور بزرگی است و بازار خوبی هم دارد چون زیلان قبل از این که در ایران کارخانه داشته باشد به ایرانیان زیره می فروخت. ما با این نیت به ایران آمدیم و ماندگار شدیم.
بعد از این که دفتر مرکزی زیلان در تهران را افتتاح کردیم، کارگرانی را داشتم که می خواستم آنها را مدیر تولید کنم اما به دلیل این که ارتباط ما به خوبی انجام نمی گرفت به علت لهجه ای که من در صحبت کردن داشتم و آنها هم نتوانستند از عهده مدیریت برآیند به ناچار برادرم از ترکیه آمد و مدیریت تولید را بر عهده گرفت. حالا اگر مشکلی در کارخانه برای دستگاه‌ها پیش آید من حتی تلفنی هم می توانم آن مشکل را برطرف کنم. هر پانزده روز یک بار به کارخانه می روم و برنامه ریزی ها را انجام می دهم.
33 سال پیش به عنوان کارگر وارد زیلان شدم و بعد از 18 روز کاری سرپرست شدم. رشته مهندسی شیمی را در دانشگاه خوانده ام. سه سال و نیم سرپرست بودم و بعد از آن مدیر کنترل کیفیت شدم و بعد هم مدیر تولید در زیلان ترکیه.
بعد از این که تصمیم گرفتیم در ایران کارخانه را دایر کنیم با مدیران زیلان قرارداد شراکت امضا کردیم و چون من در زمینه ماشین آلات و مواد تجربه و اطلاعات کافی داشتم به ایران آمدم. ماشین آلات را خودم راه اندازی کرده ام حتی کارهای الکترونیکی کارخانه را اگر نیاز باشد خودم انجام می دهم. من در این حرفه بزرگ شده ام و پله پله مراحل رشد را طی کرده ام. الان هم سه سال است که در شرکت زیلان ترکیه بازنشسته شده ام.
در تمام قسمت های کارخانه کار کرده‌ام. الان هم کارگرانم را در یک جا ثابت نمی گذارم آنها را در بخش های مختلف پی یو و ترمو جابجا می کنم تا کل کار را یاد بگیرند و بتوانم از آنها در کارهای مختلف استفاده کنم. مدیر یک کارخانه باید به کارگرانش اعتماد داشته باشد و آنها هم باید برای این اعتماد ارزش قائل شوند و پله پله رشد کنند.
زمانی که ما برای اولین بار در ایران زیره ترمو تولید کردیم بامشکلات زیادی روبرو شدیم چون هنوز تولیدکننده ها نمی دانستند که چگونه زیره را بچسبانند. از کارخانه های کفش ترکیه فیلمبرداری و به فارسی ترجمه کردیم و به صورت سی دی در اختیار تولیدکننده ها قرار دادیم. هر کس هم که در این زمینه مشکلی داشت من خودم می رفتم و به آنها آموزش می دادم تا این کار ظرف مدت شش ماه به سرانجام رسید. برای کار در ایران خیلی زحمت کشیده ام.
دوست دارم که ایران بتواند صادرات داشته باشد چون هر چه باشد من در این کشور زندگی می کنم و من هم ایرانی شده ام. اگر هر کفاشی بتواند صادرات داشته باشد من هم خوشحال می شوم چون از زیره های من هم استفاده می کنند.
امسال از سوریه مشتری برای زیره داشتیم و ما حتی چند کفاش را هم به آنها معرفی کردیم تا بتوانند کفش را هم از ایران خریداری کنند.
از شما هم تشکر می کنم که به فکر صنعت هستید. من هر جا که هستم شما را در حال فعالیت می بینم چون کار شما رسانه است. برای نمایشگاه ایران شابز هم خیلی زحمت کشیدید که از شما تشکر می کنم.
