شرکت تعاونی کفاشان دست‌دوز تهران در سال ۱۳۴۶ تاسیس شده در سال ۱۳۴۷ به ثبت رسیده است. اعضای تولیدی ثبت شده در دفاتر این تعاونی 5746 سهامدار و تولیدی‌های فعال 2348 سهامدار است که تولید کفش مردانه، زنانه و بچه‌گانه تمام چرم و مصنوعی با داشتن حداقل 5 و حداکثر 35 پرسنل استاد کار مشغول به کار هستند.
این تعاونی مدت‌ها بود که از فعالیت سابق خود بازمانده بود و اقدام‌های خاصی از سوی اعضای آن انجام نمی‌گرفت، اما این روزها و با مدیریت جدید رونقی خاص به این تعاونی بازگشته است.
در مسیر کار پدربزرگ
احمد شیعه رئیس تعاونی کفاشان دست‌دوز تهران، در گفت‌وگو با نشریه اخبار صنعت چرم و کفش عنوان کرد: من حدود ۴۲ سال که در حوزه کفش مشغول به کار هستم و پیش از آن نیز برای پدر کار می‌کردم و پدربزرگ ما نیز در کار کفش مشغول به کار بوده است. بر این اساس، حدود ۱۵۰ سال است که در این حرفه مشغول به کار هستیم. طی این مدت بسیاری به این حوزه آمده و رفته‌اند، اما پدربزرگم، پدرم و بعد خود من تاکنون در این حرفه باقی مانده‌ایم. پدرم علی شیعه در بازار تهران فرد سرشناسی بود و همواره کیفیت کار برایش بسیار اهمیت داشت. این روحیه پدر نیز به من منتقل شده است. پدر کفش مردانه چرمی می‌دوخت و به من یاد می‌داد که باید کیفیت و کمیت کار مدنظرمان باشد و در عین حال قیمت آن هم منصفانه باشد.
بازار این روزها فرق کرده است
شیعه در ادامه با مقایسه بازار این روزها با گذشته‌ها خاطرنشان کرد: بازار امروز با گذشته فرق کرده است. در بازار گذشته ما کفش را خریداری می‌کردیم. برای نمونه کفش مردانه چرمی قبل از انقلاب ۱۲۰ تومان قیمت داشت. ما عمده‌فروشی می‌کردیم، به ما قیمت ۱۲۵ تومان می‌دادند، جنس که گران می‌شد، ۱۲۷ تومان می‌شد و جالب است زمانی که جنس قدیم و جدید را کنار هم می‌گذاشتند، قیمت قدیم و جدید را از یکدیگر تفکیک می‌کردند، اما هم‌اکنون دیگر این‌گونه نیست. در عرض یک شب که قیمت دلار گران می‌شود، تمام کالاها گران می‌شود. این موضوع هم برای تولیدکننده و هم برای مصرف‌کننده منجر به سختی کار شده است.
گفت و گوی افشین شادی مهر با احمد شیعه رئیس تعاونی کفاشان دست دوز تهران 
تحولی که تولیدکنندگان کوچک به‌وجود آورده‌اند
این مقام صنفی در ادامه تصریح کرد: در صنف کفش دست‌دوز، تولیدکننده نقدینگی لازم را ندارد و در پرداخت پول کارگر خود نیز با مشکل روبه‌روست، زیرا تولیدکنندگان ما ضعیف هستند، از این‌رو ما تصمیم داریم که برای این صنف تحول به‌وجود آوریم.
موفقیت بخش خصوصی در ارتقای صنعت کفش
شیعه در ادامه خطاب به مسئولان دولتی عنوان کرد: کیفیت کفش ظرف ۲۰ سال گذشته بسیار رشد کرده، اما بخش دولتی در این راستا کمکی نکرده و این بخش خصوصی است که این موفقیت را کسب کرده است. حتی کارخانه‌ها هم در این زمینه نقش نداشته‌اند و این کارگاههای کوچک بوده‌اند که سبب رشد این میزان از کیفیت شده‌اند. از آنجا که در این زمینه بازار رقابتی بوده است به سمت کیفی شدن پیش رفته‌اند.
وی در پاسخ به این پرسش که شما چه نوع کفشی تولید می‌کنید، عنوان می‌کند: من کفش مردانه چرمی تولید می‌کنم.
رئیس تعاونی کفاشان دست‌دوز تهران در ادامه یادآور شد: در داخل بیشتر برندها کفش تولید می‌کنند و ما به آنها مارک می‌دهیم، در حالی که آیا بهتر این نبود تولیدکنندگان هر یک برند خودشان را بفروشند. قصد ما در تعاونی این است که به این تولیدکنندگان کمک کنیم تا مردم آنها را بشناسند و بین آنها و مردم از نظر کیفیت، کمیت و قیمت ارتباط برقرار شود تا تولیدکننده بتواند کار خودش را ارائه کند و در نتیجه نقاط ضعف و قوت کار خود را ببیند. برای نمونه برخی کفش داخلی را با برند خارجی گران‌تر به فروش می‌رسانند، در حالی که اگر کیفیت کفش ایرانی آنقدر خوب باشد که آن را با بتوان با برند ایرانی فروخت، افتخار آن برای ایران خواهد بود؛ زمانی که کیفیت این کفش آنقدر پایین است که به حد خارجی نمی‌رسد، چرا باید نام برند خارجی را هم بدنام کرد؟
شیعه در ادامه افزود: ظرف چند سال گذشته در صنعت پوشاک ایران چه کفش و چه لباس، شاهد تحولات خوبی بوده‌ایم. صنعت پوشاک یک صنعت مد به‌شمار می‌رود، در حالی که در ایران ما را به‌عنوان یک صنعت نمی‌شناسند. برای نمونه یک کفاش را به‌عنوان یک صنعت‌گر نمی‌شناسند، این در حالی است که هم‌اکنون پول دو جفت کفش برابر با پول یک بشکه نفت است. بنابراین دولت باید به این تولیدکنندگان کوچک کمک کند و تسهیلاتی با وام‌های بلندمدت و بهره پایین به آنها بدهد. یا حمایت کند تا چند تولیدکننده کوچک را با هم منسجم کند تا بتوانند یک کارگاه بزرگ ایجاد کنند بدون شک با این حمایت‌ها می‌توان موفق بود. صادرات کفش به افغانستان و عراق برای ما افتخاری ندارد، اگر کفش ایرانی در آلمان خریدار داشت، ما می‌توانیم مدعی باشیم.
چرا به بخش تعاونی ورود پیدا کردم
رئیس تعاونی کفاشان دست‌دوز تهران در پاسخ به این پرسش که چه اتفاقی افتاد که به بخش تعاونی آمدید، خاطرنشان کرد: حقیقت آن است که بدون هماهنگی اسم مرا برای این منظور رد کرده بودند و به نوعی من در عمل انجام‌شده قرار گرفتم. البته زمانی که من اینجا آمدم، با مشاهده اوضاع بد اینجا، انگیزه پیدا کردم که با وجود مشکلات، این بخش را سامان بدهم، چراکه اگر بتوانید در این بخش رد پایی از خودتان بگذارید، کار مهمی انجام داده‌اید، چراکه اگر یک جایی خراب شده باشد و کسی سراغش نرود، اوضاع‌اش بدتر می‌شود. با این انگیزه بود که تصمیم گرفتم برای این صنف در این بخش باقی بمانم. من شخصا از آنجا که پدربزرگ و پدرم در این کار بوده‌اند، خوشحالم و من نیز اگر زندگی‌ای دارم، از طریق این کار بوده است. ما نیز در این کار تخصص داریم، از همین رو باید کمک کنیم که اعضای صنف نیز یک بهره‌مندی داشته باشند. صنف ما، اعضا و کارگاههای کوچک بسیاری دارد که این کوچک‌ها نیاز به کمک دارند. کارگاههای بزرگ و کارخانه‌دارها به من که نیازی ندارند. کارخانه‌های بزرگ کلی نیروی انسانی دارند و مواد اولیه خودش را وارد می‌کند و نیازی به کمک تعاونی ندارد. تعاونی باید دست کسانی را بگیرد که ضعیف هستند و این جز اساس‌نامه است و ما قصد داریم این موضوع را پررنگ‌تر کنیم. برای نمونه برای مبالغ پایین که تولیدکننده توان ندارد، باید تعاونی کمک کند و بدون سود به‌صورت قسطی از آنها بازپس بگیرد، البته این امر مستلزم کمک دولت و بانک‌هاست، اما این در حالی است که بانک‌ها سود می‌گیرند و با این روال تکلیف کارگاههای کوچک چه خواهد شد؟
شیعه خطاب به اعضای هیات‌مدیره تعاونی نیز بیان کرد: من خطاب به اعضای هیات‌مدیره گفتم، اینجا که هستید، هیچ توقعی نداشته باشید. اگر کالای ارزان وارد کردیم به شما اعضای هیات‌مدیره چیزی تعلق نمی‌گیرد و این را به اعضایی می‌دهیم که در این صنف ضعیف باشند. حتی اعضای هیات‌مدیره برای شروع کار پولی برای صندوق پرداخت کردند. از زمانی که کار آغاز شده، حتی‌المقدور سعی کرده‌ایم از موقعیت اجتماعی خود استفاده کنیم تا اینجا رونق سابق خودش را بیاید، چراکه در گذشته این تعاونی، صندوق ارزی و جنس دولتی داشته است، اما به‌تدریج این امکانات از بین رفته و تعاونی سوت و کور شده است که ما تصمیم داریم این تعاونی را به وضعیت سابق خود بازگردانیم. البته نه به این معنا که کالای ارزان وارد بازار کنیم، بلکه قصد داریم که کالای باکیفیت با قیمت مناسب به مردم بدهیم. اگر دولت و سازمان‌های دولتی، بانک‌ها و سازمان تعاونی به ما کمک کند، بسیار خوب خواهد بود که در این راستا بودجه‌ای برای ما تعیین شود. البته ما درخواست مجانی نداریم، تسهیلات به ما بدهند ما نیز برمی‌گردانیم. کارگر صنف ما هم مجانی پول نمی‌خواهد، بلکه در قبال کار، حقوق می‌گیرد.
تامین‌کنندگان با تعاونی در تعامل باشند
رئیس تعاونی کفاشان دست‌دوز تهران در پاسخ به این پرسش که با تامین‌کنندگان چه صحبتی دارید، عنوان کرد: امروزه تولیدکنندگان و کارخانه‌داران، محاسبات خود را دارند. البته تقاضای ما از تامین‌کنندگان آن است که با ما تعامل داشته باشند و تا حدی اجناس را به ما ارزان‌تر بدهند، چراکه به همان نسبت ما نیز آن اجناس را ارزان‌تر به دست مصرف‌کننده می‌رسانیم. در مقابل نیز دریافت آنها حتمی و صد درصدی، کامل و بدون دردسر است، چراکه تعاونی به هر ترتیبی که باشد آن را تامین خواهد کرد. ما با برخی شرکت‌ها کار می‌کنیم و آنها را معرفی کرده و درصد نمایندگی خود را می‌گیریم و در این راستا هم خریدار و هم فروشنده را حمایت می‌کنیم.
شیعه ادامه داد: برای اینکه تفاوت قیمت‌ها روی کالا نیاید، باید ما بتوانیم مشتری بیشتری را در تعاونی جذب کنیم. یک طرح ما این است که هر کسی بیشتر از ما خرید کند، ما ۳ درصد از سود خود را برای آنها پس‌انداز کنیم و به صورت کالای دیگر به آنها تحویل بدهیم تا از این طریق به خریدار انگیزه لازم را بدهیم. برای نمونه کسی که۱۰۰ میلیون خرید می‌کند، ۳میلیون برای او کنار می‌گذاریم که در قبال آن می‌تواند کالای موردنظرش از جمله نخ، چسب و میخ و… بردارد.
وی تاکید می‌کند: ما از تامین‌کنندگان دعوت به عمل آورده‌ایم البته ما نمی‌توانیم به آنها نمایندگی بدهیم، چراکه اینجا یک بخش نیمه‌انتفاعی به شمار می‌رود و ممکن است برای صنف مشکل ایجاد کند. در کل از تامین‌کنندگان دعوت می‌کنیم که کالایشان را بدون اینکه هزینه فروشنده، آب و برق بدهند، اینجا بگذارند، ما برای آنها می‌فروشیم و ضامن مالی آنها هم هستیم، چراکه هر کالایی که به دست ما برسد و فروخته شود، ما ضامن پرداخت آن به شرکت هستیم.
