از ابتدای سال تاکنون که در روزهای پایینی خرداد ماه قرار داریم، در چندین مرحله شاهد افزایش قیمت چرم بوده‌ایم، موضوعی که داد تولیدکنندگان کفش را درآورده است و ادامه کار را برای آنها دشوار کرده است. در این زمینه مجله اخبار صنعت چرم و کفش با برخی تولیدکنندگان کفش چرمی در انجمن صنایع چرم ایران گفت‌وگویی انجام داده است.
با افزایش بی‌رویه قیمت‌ها نمی‌توان کار کرد
وحید رضایی، از برند بوفو و فعال صنعت چرم در گفتوگو با مجله اخبار صنعت چرم و کفش اظهار کرد: در شرایط کنونی، کار کردن برای ما تولیدکنندگان بسیار سخت شده، چراکه از ابتدای سال شاهد افزایش قیمت‌ها در چند مرحله بوده‌ایم. طی ۲ سال گذشته، کار کردن برای ما همراه با ضرر بوده است. البته ما در حال کار کردن با چندین برند بزرگ هستیم.
رضایی در ادامه افزود: در چنین شرایطی که قیمت‌ها ماه به ماه و مرحله به مرحله در حال افزایش است، تولیدکننده قادر به کار کردن نیست. تولیدکننده از مرحله تولید تا عرضه محصول شاهد افزایش قیمت‌هاست و با این رویه نمی‌تواند کار کند.
وی تصریح کرد: زمانی که محصول خود را به فروش می‌رسانیم با پول به‌دست‌آمده نمی‌توانیم کالای جدیدی جایگزین آن کنیم؛ از این‌رو با ضرر و زیان مواجه شده‌ایم و تولید ما به‌شدت کاهش یافته است.
شرایط سخت برای تولیدکنندگان
عباس پورگلزار، از برند ساناپا نیز در گفتوگو با مجله اخبار صنعت چرم و کفش اظهار کرد: با توجه به افزایش قیمت‌ها، شرایط برای تولیدکنندگان بسیار سخت شده است. در چنین شرایطی باید آنقدر پول داشته باشید که متریال مورد نیاز خود را یکجا خریداری کرده و با خیالی آسوده شروع به کار کنید. اما اگر متریال خود را مرحله به مرحله تهیه کنید با افزایش قیمت‌ها روبه‌رو خواهیم شد که سبب کاهش سود می‌شود.
در سال جاری شاهد افزایش قیمت‌ها در چندین مرحله بوده و در هر مرحله افزایش‌های ۱۰ تا ۱۵ و حتی ۲۰ درصدی را تجربه کرده‌ایم. در چنین شرایطی، چگونه می‌توان به کار کردن ادامه داد. نرخ سایر مواد مورد نیاز ما نیز همواره در حال افزایش است. برای نمونه قیمت زیره از ابتدای سالْ دو بار افزایش داشته است.
گلزار در ادامه یادآور شد: ما مشکلاتی در زمینه بیمه کارگری نیز داریم. دولت باید این موضوع را در نظر بگیرد که ما به عنوان بخش خصوصی اشتغال‌زایی می‌کنیم؛ از این‌رو باید درصد کمتری بیمه از ما دریافت کند. سال گذشته از افرادی که پروانه نداشتن ۴۰ درصد بیمه دریافت کردند.
معضل اصلی ما تهیه چرم است
جلال رستمی، تولیدکننده کفش چرمی و بنکدار در گفتوگو با مجله اخبار صنعت چرم و کفش اظهار کرد: در تولید کفش چرمی ۴۰ تا ۵۰ درصد یک کفش را چرم به خود اختصاص می‌دهد که در آستر و رویه کفش به‌کار می‌رود. هم‌اکنون معضل اصلی ما مربوط به تهیه چرم است. هزینه‌های دیگر مربوط به دستمزد کارگران است. افزایش قیمت زیره و چسب را نیز می‌توان به این افزایش قیمت‌ها اضافه کرد.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: مشکل اصلی ما این است که درباره قیمت چرم نمی‌توانیم آنالیز درستی انجام بدهیم، چراکه فرآیند تولید ما، یک فرآیند ۲۰ روزه است و ظرف همین ۲۰ روز شاهد افزایش قیمت‌ها هستیم. اگر قیمت‌ها به یکباره حتی هزار درصد نیز بیشتر شود، مشکلی نداریم، اما قیمت‌ها هفته به هفته و روز به روز افزایش می‌یابد و این موضوع سبب‌شده حریصانه چرم خریداری کنیم و آنالیز درستی از قیمت چرم به‌دست نیاوریم.
رستمی افزود: در چنین شرایط تورمی ما که نمی‌توانیم با چک مدت‌دار کار کنیم، چرم‌فروشان به ما یک آنالیز قیمت تمام‌شده از قیمت چرم بدهند ما نیز سود معقولی برای آن در نظر می‌گیریم.
رکود شدید بازار
در ادامه این گفتوگو، پرویز پژمان از چرم دورنیکا به مجله اخبار صنعت چرم وکفش گفت: فعالیت ما در زمینه چرم‌دوزی است و در این راستا، ۳۰ نیروی بیمه‌شده داریم.
پژمان در ادامه خاطرنشان کرد: افزایش قیمت چرم از ابتدای سال تا کنون بیش از ۴۰ درصد بوده است. قیمت چرم که در شرکت‌های شاخص حدود ۴۵ تا ۵۰ هزار تومان بود، هم‌اکنون به ۷۰ تا ۸۰ هزار تومان رسیده است. این افزایش قیمت، به علاوه سایر هزینه‌هایی که آنها نیز افزایش داشته‌اند، قیمت تمام‌شده محصول را افزایش می‌دهند. با توجه به گران شدن محصول با رکود شدید تقاضا روبه‌رو شده‌ایم، بازار در رکود شدیدی به‌سر می‌برد و تولیدکننده نقدینگی ندارد.
صنعت چرم نیازمند سرمایه در گردش بالا
جلال رستمی در ادامه درباره سرمایه‌گذاری در صنعت چرم اظهارکرد: برای تولید یک جفت کفش چرمی به سرمایه‌ای حداقل صد میلیون تومانی نیاز است. اگر قرار است در یک روز ۳۰ جفت کفش دوخته شود، روزی ۳ میلیارد تومان سرمایه نیاز است. در کل این صنعت، نیاز به سرمایه در گردش بالایی دارد.
افزایش قیمت‌ها سلیقه‌ای نباشد
پژمان در ادامه این گفتوگو گفت: از یک سو دستمزد کارگران افزایش قابل‌توجهی داشته است و از سوی دیگر، مشکل دیگر ما این است که سفارش قبول می‌کنیم، اما طی یک هفته با افزایش قیمت‌ها روبه‌رو می‌شویم. البته این موضوع را با انجمن در میان گذاشته‌ایم که افزایش قیمت‌ها سلیقه‌ای و به صورت ناگهانی نباشد، بلکه معقول بوده و یک روال منطقی داشته باشند.
وی ادامه داد: در گردش مالی موضوع قابل توجه این است که در تولید چرم کفش چرم، چهار ماه طول می‌کشد که سود آن به تولیدکننده برگشت پیدا کند.
کفش چرم یک کالای لوکس در دنیا
احد کیانی صاحب برند کهن چرم نیز در گفتوگو با مجله اخبار صنعت چرم و کفش اظهار کرد: موضوع دیگری که دوستان به آن اشاره نکردند، کیفیت چرم است که از کیفیت چندان مناسبی برخوردار نیست. ما از سرمایه خود مایه می‌گذاریم و از کشورهای دیگر، چرم باکیفیت خریداری می‌کنیم که این موضوع چندان به‌صرفه نخواهد بود. موضوع دوم بازار هدف ما است. بازار هدف ما برندهای بزرگ در ایران هستند و گویی ما تبدیل به کارگران آن برندها شده‌ایم، آنها مدعی هستند که ما چرم شما را تهیه می‌کنیم، درحالی‌که بی‌کیفیت‌ترین چرم‌ها را در اختیار ما قرار می‌دهند. اکثر چرم‌هایی که در ایران تولید می‌شوند، کیفیت ندارد. یا برخی برندها عنوان می‌کنند که چرم خود را با نام ترک به ما بدهید. چرا ما باید این کار را بکنیم؟
کیانی افزود: با توجه به شرایط تورمی که در کشور داریم، کفش و چرم چندان گران نشده‌اند. اگر قیمت کفش و چرم را به دلار در نظر بگیریم، به صورت میانگین ۲۰ دلار تمام می‌شود که در خارج از کشور با آن جوراب هم نمی‌توان خرید.
وی در ادامه یادآور شد: کفش چرم در دنیا کالایی لوکس به‌شمار می‌رود. قرار نیست همه چرم بدوزند و همه کفش چرم بپوشند.
همواره از تورم عقب هستیم
جلال رستمی در ادامه گفتوگو خود با ما اظهار کرد: موضوع آن است که ما هر اندازه که سرمایه داریم در کار گذاشته‌ایم، اما باز هم همچنان از تورم عقب می‌مانیم.
استثمار تولیدکننده پاییندست
رضایی نیز گفت: ایرادی که ما به چرم‌فروش‌ها می‌گیریم این است که بسیاری از تولیدکنندگان سرمایه نمی‌آورند و تولیدکنندگان پاییندست را استثمار می‌کنند و خریدهای خود را با چک انجام می‌دهند. وی در ادامه خاطرنشان کرد: اگر میزان سرمایه‌های ما در نظر گرفته نشود، به اندازه یک کارگر سود می‌بریم.
چرا هزینه‌هایتان را با دلار محاسبه می‌کنید؟
پورگلزار در ادامه گفتوگو با ما اظهار کرد: انتقادی که به چرم‌فروشان دارم این است که همه محاسبات خود را برای قیمت چرم برمبنای دلار قرار داده‌اند. اگر قیمت خود را با دلار در نظر می‌گیرید، چرا کیفیت محصولات خود را بالا نمی‌برید. وقتی درباره کیفیت از آنها سوال می‌پرسیم، می‌گویند هزینه خرید برخی تجهیزات به‌عنوان نمونه، ۳۰ میلیارد تومان شده و مدعی می‌شوند، اگر با ۳۰ میلیارد تومان زمین خریداری کنند، قیمت آن بعد از یک سال دو برابر می‌شود. آخر این چگونه استدلالی است؟!
وی در ادامه یادآور شد: بین سال‌های ۶۷ تا ۶۹، قیمت چرم به صورت هفتگی افزایش پیدا می‌کرد. به یاد دارم که چرم را ۸۵ تومان خریداری می‌کردم که قیمت آن به صورت تدریجی به ۹۰، ۱۰۰ تا ۱۲۰ و در نهایت به ۱۷۰ تومان رسید و به یکباره افزایش قیمت چرم متوقف شد و از آن به بعد به چرم مصنوعی روی آوردند.
سخن آخر
رستمی در ادامه گفت: اگر همدلی بین چرم‌سازان و تولیدکنندگان کفش وجود نداشته باشد، تعامل و فاصله بین این دو بسیار زیاد می‌شود. باید به فکر صنعت چرم بود.
پژمان نیز یادآور شد: به نظر من باید فروشنده و تولیدکننده چرم در کنار یکدیگر قرار بگیرند و انجمن جایی است که باید نشست‌ها و تعاملات زیادی در آن انجام شود.
کیانی به‌عنوان سخن پایانی اظهار کرد: روزی بزرگان صنعت چرم عنوان می‌کردند که اگر زمانی ایتالیا دوخت کفش چرمی خود را متوقف کند، ایران از آنها پیشی خواهد گرفت، اما امروز از تولیدکننده چرم و کفش گرفته تا فروشنده همه تلاش می‌کند به اندازه خود از این سفره بهره بگیرند، اما متاسفانه همه به فکر سود خود هستند و چندان به فکر کیفیت چرم نیستند. وی ادامه داد: موضوع دیگر ضرورت جوانگرایی در این صنعت است. میانگین سن کارگران صنف چرم هم‌اکنون افزایش یافته است و در حال حاضر، کارگر ماهر کمتر از ۵۰ سال در این صنعت نداریم باید بتوانیم فرزندمان را وارد این صنف کنیم، چراکه صنف چرم یک صنعت پولساز است.
جلال رستمی نیز در انتهای این گفتوگو تصریح کرد: ما یک بار برای کشور نروژ کفش چرم فرستادیم، اما این کار ادامه‌دار نبود، چراکه کار ما استاندارد نبود. یک بار نیز به استرالیا کفش چرم فرستادیم، اما ادامه‌دار نشد، چراکه کار استاندارد نبود. کشور سوم، کانادا بود که آنجا نیز کیفیت کار ما را قبول نکردند. ۷۰ درصد کار کفش مربوط به چرم، رویه و آستر است که کیفیت لازم را ندارد. متاسفانه رقابت بین چرم‌فروشان کم شده و هر چه کالای بی‌کیفیتی داشته باشند، دست ما می‌دهند و ما نیز مجبور به خریداری هستیم.
